Thierry Baudet over de klimaatgekte: "Jullie zijn allemaal, van VVD en CDA, tot GroenLinks en D66, in de ban van een nieuwe doodscultus."

Die dag, rond het middaguur, midden in de Stille Zuidzee, ontdekte hij per toeval een van de meest geïsoleerde eilanden ter wereld. Als eerste Westerling meerde Roggeveen aan op deze plek, op meer dan 2000 kilometer afstand van het dichtstbijzijnde bewoonde land.

Daar - in die oase van groen en water - trof Jacob Roggeveen tot zijn verbijstering een vrijwel geheel verlaten heuvellandschap, bezaaid met griezelige beelden. Reusachtige hoofden die als grafstenen uit de grond omhoogstaken, een kerkhof van bevroren mensen - daar, op dat doodse eiland.

Achter deze beelden verschuilde zich een enkele angstige inboorling - die de opperbevelhebber, zijn mannen en hun kolossale schepen ongetwijfeld voor een godsverschijnsel hield, of anders wel voor een van de duivel.

Maar die beelden: ze waren het onmiskenbaar bewijs dat het verlaten eiland ooit een bloeiende beschaving moest hebben gekend.

Wat was hier gebeurd, op deze mysterieuze plek met overduidelijk vruchtbare gronden, waar overduidelijk rijkdom had bestaan, nederzettingen, akkerbouw…

Nog altijd zoeken archeologen de puzzelstukjes bij elkaar - wat is er toch gebeurd​ met die grootschedelige mensen; met hun volle wenkbrauwen en hun krachtige lippen? Door welke cultus werden zij bevangen, welke krachten hebben hen tot een zekere zelfmoord gevoerd?

Voorzitter, hoe is de beschaving op Paaseiland toch aan haar einde gekomen?

Achthonderd zevenentachtig reusachtige totems. Alle rijkdom, alle kracht van die samenleving ging op aan dat grandioze en volstrekt zinloze project - omdat ze dachten dat ze daarmee het weer konden beïnvloeden. Als ze maar voldoende opgaven, als hun offer maar groot genoeg was, konden ze overstromingen voorkomen; zouden ze de zeespiegel kunnen beïnvloeden en het evenwicht met de natuur hervinden.

En dus hakten deze mooie mensen met hun nobele inborst, hun idealisme, hun dromen van versmelting tussen de profane werkelijkheid en de transcendentie, de gezichten van hun voorouders uit harde steen en versleepten ze de loodzware kolossen op gekapte boomstammen uit het bos dat het eiland ooit als een deken had bedekt en warm had gehouden - tot het moment dat de laatste boom, de allerlaatste boom, aan de beurt was.

Economische malaise volgde, mislukte oogsten, burgeroorlog en verval.

Hun obsessie met een aangepraat schuldgevoel, met absurde projecties over mogelijke ‘klimaatverandering’ zette een suïcidale trend in gang die als een verslaving, als een manie, het hele eiland in zijn greep kreeg en waar niemand zich aan mocht onttrekken.

Toen Jacob Roggeveen in 1722 aan wal kwam, was er niets meer van die eens zo robuuste Paaseilanders over.

Waarom doen we ons dit aan? Waarom hebben we niet geleerd van de ervaringen van Roggeveen? Jullie zijn allemaal, van VVD en CDA, tot GroenLinks en D66, in de ban van een nieuwe doodscultus.

Wat jullie najagen is stupide, volkomen zinloos, destructief, kosten verslindend, lelijk, vervuilend en onhaalbaar.

Deze week sprak De Nederlandsche Bank in een rapport de verwachting uit dat de economie dit jaar met 6,4 procent krimpt. Dat betekent een recessie die ongeveer twee keer zo diep is als de recessie tijdens de kredietcrisis.

Het aantal werklozen zou met 400 duizend stijgen. Duizelingwekkende aantallen. Het kabinet zou nu alles uit de kast moeten trekken om de economische schade als gevolg van corona zo veel mogelijk te beperken. Door échte investeringen in onze economie.

In plaats daarvan gaat het hier vandaag over voortzetting van het zinloze klimaatbeleid, waardoor de daling van de welvaart nog een stevige duw in de rug krijgt. Van de politiek mag zéker nu verwacht worden het belang van Nederland vooropgesteld wordt. Aantoonbaar zinloos en peperduur symboolbeleid past daar op geen enkele manier bij.

De totale kosten van dit wanbeleid zullen oplopen tot minstens 1.000 miljard euro. En de maximale impact, eventueel, als de hocus pocus over zeespiegelstijging en impact van CO2 klopt, is 0.00007 graden minder opwarming in het jaar zoveel.

Eind vorige maand publiceerde het PBL een rapport waaruit zou blijken dat alleen al de kosten van het energieakkoord uit 2013 uitkomen op 52 miljard euro. Volgens onafhankelijk onderzoeksbureau CLINTEL zouden de kosten zelfs meer dan 100 miljard zijn. Hoe dan ook veel en VEEL MEER dan de 13 miljard die minister Kamp jaren geleden opvoerde.

En dan wordt er nog eens enorm gegoocheld met definities: subsidies en belastingen worden door het PBL niet meegerekend in de kosten, omdat ze worden beschouwd als ‘herverdeling van geld tussen partijen in de samenleving’. Zo kan er dus bijvoorbeeld meer dan 11 miljard euro aan subsidie worden verbrand in biomassacentrales, zonder dat dit onder de kosten van klimaatbeleid wordt geschaard. Zo lust ik er nog wel een paar.

Frans Timmermans zegt ondertussen dat 1000 miljard voor het klimaatbeleid pas het begin is. Voor zijn Green Deal zou hij 300 miljard euro per jaar nodig hebben. PER JAAR. Ik kijk ernaar uit om hem hier morgen over te kunnen bevragen.

Ook onze agrarische sector wordt de afgrond in geduwd. Onder het mom van een zogenaamd ‘stikstofprobleem’, wil Remkes dat onze boeren straks hun grond afstaan. Die grond wordt vervolgens voor een groot deel volgebouwd met spuuglelijke windturbines en onrendabele zonnepanelen.

Volgens het nationale energiescenario van Berenschot zou er tot 5.000 vierkante kilometer aan landbouwgrond moeten worden volgezet met windturbines en 1500 vierkante kilometer met zonneweides. In totaal pakweg een derde deel van de totale landbouwgrond van ons land.

Ook de Noordzee, het grootste natuurgebied dat we nog hebben, in strikte zin zelfs het énige échte natuurgebied, moet eraan geloven. Tot 12 duizend vierkante kilometer Noordzee zou moeten worden omgebouwd tot een mega-windturbinepark. De gevolgen voor het aantal vogels, vissen en vleermuizen zullen ongekend zijn.

Het is ironisch dat partijen die zichzelf groen noemen, ervoor verantwoordelijk zijn dat onze natuur en biodiversiteit verloren gaat. Met groen heeft dit helemaal niets te maken. Het wordt verkocht als groen, maar is in feite felrood beleid. Groen van buiten, rood vanbinnen.

Watermeloenbeleid.

Forum voor Democratie zal er hard voor blijven strijden om deze waanzin te stoppen. Ongedaan te maken. Ik kijk uit naar de dag dat wij de windparken en zonneweides zullen ontmantelen en de grond terug zullen geven aan onze boeren en aan onze natuur. Terug naar de aarde, terug naar fossiel!