De rust in Nederland is definitief ten einde nu de Tweede Kamer binnenkort terugkeert van reces. Deze week dienden volksvertegenwoordigers van diverse fracties gezamenlijk alweer 28 Kamervragen in. De onderwerpen? Vooral laaghangend fruit zoals vragen over het gebruik van melatonine als slaapmiddel of vragen rondom Pakistan en Iran. Tenenkrommend. Tweede Kamerlid
Anne Kuik (CDA) verdient in ieder geval de hoofdprijs deze week voor haar lobbyvaardigheden. Met haar Kamervragen dient ze overduidelijk de
belangen van apothekers en farmaceuten door vragen te stellen die suggereren dat het beter zou zijn als de toegang tot melatonine zou worden beperkt. Welk deel van het volk volksvertegenwoordiger Kuik precies vertegenwoordigt wordt niet duidelijk uit haar Kamervragen. In ieder geval lijkt de onderliggende aanname van haar Kamervragen dat individuen per definitie niet in staat zijn om melatonine op een verantwoordelijke manier te gebruiken. Lekker paternalistisch weer van het CDA!
Ook de Kamervragen vanuit
Sadet Karabulut (SP) waren bizar om te lezen. Het betreft Kamervragen over incidenten duizenden kilometers verderop, maar zijn ingediend met de gedachte alsof het Nederlandse volk iets aan de zaak verloren is. In deze gaat het om de inbeslagname van
het Iraanse schip Grace 1 door het Verenigd Koninkrijk. Heel interessant allemaal Sadet, maar waarom in godsnaam de Tweede Kamer? Haar Kamervragen aan de minister van Buitenlandse Zaken, Stef Blok (VVD), slaan als een
tiet op een drumstel:
"Vraag 1 Herinnert u zich de eerdere schriftelijke vragen over de in beslagname van een vrachtschip door zowel Groot-Brittannië als Iran?
Vraag 2 Deelt u de mening dat de beantwoording te wensen overlaat? Bent u bereid om onderstaande nadere vragen te beantwoorden?"
Maar het allerergste is de totale irrelevantie van de informatievraag die Tweede Kamerlid Karabulut vervolgens stelt over de precieze locatie van het Iraanse schip Grace 1. Waarom, in godsnaam Sadet, is dit relevant voor de Nederlandse bevolking? Ik kan oprecht geen enkele reden bedenken waarom een volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer in Den Haag iets verloren heeft aan de locatie van een Iraans schip:
"Vraag 3 Kunt u bevestigen dat het vrachtschip Grace I zich op het moment van inbeslagname door het Verenigd Koninkrijk bevond in de territoriale zee van Gibraltar? Zo ja, waaruit blijkt dat?"
Maar behalve de tenenkrommende Kamervragen van Kuik en Karabulut hebben we nog een pruttelaar, namelijk Kamerlid
Lilianne Ploumen (PvdA). Zij krijgt het voor elkaar om een motie in te dienen die niet gaat over de Nederlandse jurisdictie terwijl het de taak is van Kamerleden om de Nederlandse regering te controleren, niet andere regeringen. Maar voor Ploumen zijn deze Kamervragen natuurlijk "internationale politiek" bedoeld om diplomatieke banden te versterken of te beschadigen. Hier komen ze:
"Vraag 1 Kent u het bericht «Palestijnse politie verbiedt lhbti-bijeenkomst op Westoever»?
Vraag 2 Vindt u ook dat lhbti-demonstranten overal ter wereld in vrijheid en veiligheid moeten kunnen demonstreren?
Vraag 3 Bent u het eens dat het onwenselijk is dat burgers worden opgeroepen «verdachte» activisten van Al-Qaws aan te geven, opdat ze voor een rechtbank kunnen verschijnen?
Vraag 4 Bent u bereid uw zorgen hieromtrent kenbaar te maken aan de Palestijnse Autoriteit? Kunt u uw antwoord toelichten?"
Heel ernstig, maar volgens mij heeft de minister aan wie de vragen worden gesteld geen enkele jurisdictie in Palestina. Wel subsidieert de Nederlandse staat de Palestijnen en heeft de PvdA nooit enige moeite getoond met dit feit, maar nu ineens zijn LHBTQ-rechten in Palestina relevant voor de volksvergadering in Den Haag!? Ongeloofwaardig! Het toont maar weer eens aan dat veel volksvertegenwoordigers werken aan opmerkelijke dossiers, waarbij de vraag reist in hoeverre het Nederlandse belang gediend is.
