In Nederland leef je als arbeider in een land waar je pas iets mag zeggen over de wijze waarop je voor je pensioen spaart als je lid bent van een vakbond, zoals FNV. Een bijzondere gewaarwording is dat dit rode gildesysteem ook nog eens verlangt dat je betaalt voordat je mag meedoen met de discussie. En als klap op de vuurpijlen zijn de pensioenakkoorden niet 30 jaar geldig, maar, eeeeh, hoe lang? Ondanks de afwezigheid van de meeste arbeiders zijn ze in Den Haag hartstikke trots(ki) op het zoveelste pensioenakkoord van de eeuw. Hoeveel gaan er nog volgen? Het klinkt allemaal niet zo duurzaam namelijk. In 2011 spraken we over een pensioenakkoord en in 2013 ook. En ook in de decennia ervoor, heel erg vaak. Dus wat is het akkoord eigenlijk waard als er elke vijf jaar een nieuw akkoord wordt aangegaan?
Dat is toch je reinste onzin? Moet ik mijn pensioen nu laten afhangen van pensioenakkoorden die zich elke vijf jaar wijzigen? Daar heb ik geen vertrouwen in. Het nieuwe akkoord klinkt als een bizarre soap zonder daadwerkelijke waarde voor de arbeider. En de soap houdt maar niet op getuige de veelvoud aan discussies over pensioenakkoorden. Een pensioenakkoord dat werkelijk als een pensioenakkoord kan worden gezien overtreft een tijdspanne van dertig jaar. Maar zo'n akkoord zie ik hier nergens liggen? Er is dus geen sprake van een algeheel pensioenakkoord, maar een deel-akkoord. Voor een deel van de mensen in Nederland.
Maar dat is waarschijnlijk ook de bedoeling. De grote groep grijze ouderen heeft het voor elkaar gekregen om de komende twee jaar toch niet later met AOW toe moeten. Nou. fijn voor jullie, het pensioenakkoord is er de facto dus voor slechts twee jaar. Dit is typisch gedrag van kinderen: vraag een kind bij de tandarts of hij vandaag 5 minuten een gaatje wil boren of volgende week 10 minuten en hij kiest het laatste.
Zo ook FNV-leden. Dat hun collega's mogelijk over twee jaar langer moeten doorwerken boeit de huidige ouderen blijkbaar helemaal niets. Het is puur: ikke, ikke. ikke. En voor hoe lang nog? Voor wel twee jaar? Dus ja, leuk al die pensioenakkoorden, maar de afspraken zijn dus gestoeld in grote onzekerheid. Ze kunnen zomaar weer veranderen.
Veel liever houd ik de FNV-gildemeesters uit mijn portemonnee en uit mijn arbeidsrelaties, want zij hebben daar niets te zoeken. Ze gedragen zich namelijk als kortzichtige kinderen en niet als vakbonden waar je als arbeider speciaal iets aan zou kunnen hebben.