Ingezonden: Energiebelasting in 2020 naar € 1.500,- per gezin!

Wat veel mensen niet weten is dat er een energieakkoord en een klimaatakkoord zijn. In verschillende artikelen [1], [2], heb ik erop gewezen dat alle kosten die op dit moment in de energierekening zitten, de doorberekening zijn van het energieakkoord. De Kamer is ondertussen druk bezig met het verdedigen van het klimaatakkoord.

Het energieakkoord is echter al in 2013 gesloten door toenmalig minister Kamp, zonder dat er een haan naar kraaide. De kosten van dit energieakkoord? 100 miljard! Dat is 4x zoveel als alle grote Nederlandse infrastructurele werken tezamen. Over die infrastructurele werken is jarenlang vergaderd over de zin en noodzaak, over het energieakkoord nog geen middag!

De zogenaamde ODE (opslag duurzame energie) is een subsidieregeling voor windmolens, zonne-energie en biomassa. De helft van de 100 miljard gaat op aan biomassa, waarvan al in 2015 de politiek en de ministeries wisten dat de genomen beslissing inherent foutief was [3]. De regeling levert geen CO2-reductie op, de regeling is milieubelastend en gebaseerd op een boekhoudkundige truc.

Sindsdien speelt de overheid verstoppertje. Minister Kamp wilde destijds geen vragen beantwoorden over de kosten of de zin, wilde het ook niet laten doorrekenen, minister Wiebes wilde in eerste instantie wél eraan gaan rekenen, maar probeert inmiddels de discussie te mijden.

Het rapport dat na jarenlang onderzoek deze feiten aan het licht brengt, ‘de kosten van het energieakkoord’ door Stichting Milieu, Wetenschap en Beleid, is inmiddels door het Planbureau en Wiebes met hoon ontvangen. Ze wijzen erop dat de kosten niet zouden kloppen, maar kunnen niet aangeven wat deze wél zijn… Ook toen Thiery Baudet Kamervragen wilde stellen [4] schoot de Kamer in een kramp, ze willen er niet over praten.

Buiten het feit dat men vooralsnog geen discussie wil over de kosten, wil men al helemaal geen discussie over de zin van het energieakkoord. Teruggerekend naar de kosten per bespaarde ton CO2 blijken deze kosten exorbitant te zijn, maar door het Europese ETS-systeem (de CO2-handel) wordt een bespaarde ton CO2 ook nog eens doodleuk ergens anders in Europa ‘verkocht’ om vervolgens aldaar weer uitgestoten te worden.

Nederland kan dan wel de meest moderne kolencentrales hebben, als deze gesloten worden door de politiek zal door het ETS-systeem de CO2 verhandeld worden en bijvoorbeeld door een bruinkoolcentrale in Duitsland weer uitgestoten worden. Crux is dat het energieakkoord gestuurd wordt op ‘duurzame energie’ in plaats van ‘CO2’. Toen het ministerie in 2015 er achter kwam dat dit onzin was, er was inmiddels 10% van de 100 miljard uitgegeven, was het argument dat het ‘politiek’ niet meer terug te draaien is!

Sindsdien 2015 is nog eens 40 miljard uitgegeven en de Nederlandse samenleving zal nog tot 2038 blijven doorbetalen want het is ‘politiek’ niet meer terug te draaien!!! Sterker nog, toen de ministeries en de politiek ervan doordrongen waren dat de stuurfactor CO2 zou moeten zijn en niet ‘duurzame energie’, werd willens en wetens vorig jaar in Brussel een nieuw akkoord getekend voor 32% duurzame energie… snapt u het nog?

Het gevolg voor de burger is inmiddels duidelijk: vanaf volgend jaar zal alleen al het belastingaandeel van de energierekening voor een gemiddeld gezin van 4 personen € 1.500,- gaan bedragen. Hiervan zijn € 500,- de ODE (opslag duurzame energie), € 500,- indirecte belasting doordat de bedrijven worden belast en dit zullen doorberekenen (denk aan de energieproducent zelf) en € 500,- door de overheid zelf, die dat doorberekent of ergens anders bezuinigd.

Als premier Rutte na de flagrante ‘rekenfout’ van uw energierekening aangeeft dat dit nu niet tot gevolg zal hebben dat de energierekening alsnog omlaag gaat, heeft hij een duidelijke reden: hij kan geen kant op! Het symboolbeleid van deze overheid, een maatregel die op een namiddag door de Kamer is gejaagd en inmiddels al 50 miljard heeft gekost zal betaald moeten worden! Linksom of rechtsom is de burger de pineut door de beslissingen van een overheid, die allang weet dat er in totaal 100 miljard wordt verkwanseld en vooral weet waar het benodigde geld te halen is: bij de burger.

Ondertussen weigeren onze volksvertegenwoordigers verantwoording af te leggen. ‘Roverheid’ heeft er een dimensie bij gekregen: 100 miljard willens en wetens onzinnig uitgeven, de burger mag het betalen, en de verantwoordelijken duiken weg!

Wilt u dit verhaal nog eens uit eerste hand horen? Kijk dan naar Café Weltschmerz waar de voorzitter van de betreffende commissie het nog eens uitlegt [5]. Nalezen kan ook [6].