Eco-communisten overwegen oliepijpleidingen op te blazen: Een alarmerende dreiging

Dat is de realiteit waarmee we nu worden geconfronteerd. Een realiteit waarin eigendomsrechten en de wet worden afgezet tegen een verdraaid idee van 'overlevingsrecht'. Het is een groteske afwijking van de normale gang van zaken waarin we discussiëren, debatteren en diplomatieke oplossingen zoeken voor mondiale problemen.

Maar nee, deze eco-communisten, verblind door hun ideologische bril, lijken te denken dat terrorisme – want laten we het beestje bij de naam noemen – de manier is om hun punt te maken. Waar is de redelijkheid? Waar is het gezonde verstand?

De Dagelijkse Standaard heeft altijd gewezen op de gevaren van extremisme, of het nu van links of rechts komt. Maar dit nieuwe niveau van radicalisme, voorgesteld door figuren als Goldhaber en Malm, is iets dat iedereen, ongeacht politieke kleur, serieus moet nemen.

Moeten we nu echt in een wereld leven waarin het opblazen van kritieke infrastructuur wordt beschouwd als een legitieme vorm van protest? Een wereld waarin filmmakers niet alleen dergelijke daden verheerlijken maar ook suggereren dat ze misschien wel noodzakelijk zijn?

Deze vorm van eco-communistisch radicalisme is niet alleen gevaarlijk voor de veiligheid van onze burgers en infrastructuur, maar ook voor het bredere debat over klimaatverandering en milieubeleid. Door deze tactieken te gebruiken, duwen ze gematigde stemmen weg en polariseren ze een discussie die al gecompliceerd genoeg is.