Het
zoeken naar verklaringen voor het gebrek aan succes van Kabinet-Rutte IV is in
volle gang. Demissionair minister van Financiën, Hare Majesteit Kaag">Sigrid Kaag,
benadrukt dat het kabinet vanaf het begin met problemen te maken had. Deze
uitspraak deed Kaag op vrijdagavond tijdens het radioprogramma 'Met het Oog op
Morgen', waarin teruggeblikt werd op de uitgebreide formatie in 2021 en 2022.
Kaag
verklaarde dat de formatie van het kabinet, bestaande uit VVD, D66, CDA en
ChristenUnie, maar liefst 299 dagen duurde en dat dit te lang was. Ze wees op
"metaalmoeheid" binnen en tussen de partijen vanuit Rutte III, waar
dezelfde vier partijen regeerden. Kaag suggereerde dat deze constellatie niet
eindeloos kon blijven bestaan, een standpunt dat op zijn minst discutabel is.
Het lijkt eerder een excuus dan een objectieve analyse van de situatie.
"Ik
heb altijd gevonden dat het kabinet niet onder een gunstig gesternte was
geboren", beweerde Kaag. Ze voerde aan dat het kabinet vermoeid was nog
voordat het officieel begon. Dergelijke retrospectieve excuses kunnen
gemakkelijk worden opgevat als een poging om de verantwoordelijkheid voor
falend leiderschap te ontlopen. Is het niet de taak van een leider om het team
te inspireren en te motiveren, zelfs in moeilijke tijden?
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS zijn we KLAAR met dit soort spelletjes. Wij willen ECHTE oplossingen en ons land REDDEN. Denk jij daar net zo over? STEUN ONS DAN! Doneer aan DDS via BackMe en help ons een vuist te maken tegen de kartelianen die de wil van de Nederlanders bewust negeren.
Kaag
wees ook op externe factoren, zoals de oorlog in Oekraïne en torenhoge
inflatie, als uitdagingen voor het kabinet. Desondanks beweerde ze dat Rutte IV
veel heeft bereikt, hoewel dit niet voldoende werd belicht. Het lijkt echter
riskant om externe omstandigheden de schuld te geven zonder een kritische
evaluatie van het eigen beleid.
Het
politieke avontuur van Sigrid Kaag, die ooit ambities koesterde om de eerste
vrouwelijke premier van Nederland te worden, is verre van een succesverhaal
gebleken. Terwijl ze bezig is met haar afscheidstournee, is het duidelijk dat
de hoop op een glansrijke erfenis prevaleert. Desondanks lijkt het meer op een
wanhopige poging om kleine successen op te blazen in de hoop dat de
geschiedenis haar welwillend zal onthouden.