SGP-legende Bas van der Vlies overleden

Jarenlang was Bas van der Vlies hét gezicht van de SGP in de Tweede Kamer. Hij stond bekend als een man die perfect op de hoogte was van de regels, die altijd serieus naar elk voorstel keek, en die degelijker werk leverde dan wie ook. Inderdaad, een echte SGP'er.

Van der Vlies was 79 jaar oud. Hij overleed toen hij tijdens de behandeling "van een ongeneeslijke ziekte te maken kreeg met complicaties," aldus zijn partij op haar website. Van der Vlies laat niet alleen kinderen achter, maar ook kleinkinderen en natuurlijk zijn vrouw.

De SGP-oudste - want zo ziet iedereen hem natuurlijk toch - werd in 1986 voorzitter van de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Die rol speelde hij tot 2010, toen hij na 24 jaar als partijleider plaats maakte voor Kees van der Staaij. Twee jaar daarvoor was er in de Kamer stilgestaan bij het feit dat hij toen 10.000 dagen zitting had in het parlement. Een ongelooflijk aantal, eigenlijk. Maar het is tekenend voor de rol die hij zo lang speelde bij zijn partij, en voor het belang die zijn mede-SGP'ers hechtten aan zijn leiderschap.

Machtsovername

Sterker nog, Van der Vlies wilde er in 2006 eigenlijk al mee ophouden en het stokje doorgeven aan Van der Staaij, die op het moment dat hij het daadwerkelijk overnam dus al jaren klaar had gestaan. Toen werd er vanuit de partijtop (en ook de lagere regionen) een beroep op hem gedaan om dat vooral niet te doen. Er was toen wat onrust bij de partij, en ze wilden dat hij de partij terug in kalm vaarwater zou brengen.

Zo geschiedde. In 2010 gaf hij er dan wél de brui aan. Hij stapte op en gaf zijn partij in handen van Van der Staaij.

Misschien wel het meest veelzeggende over zijn karakter is dat Van der Vlies zijn opvolger op geen enkele manier in de weg zat na zijn pensioen. Je ziet vaak dat "partijprominenten" te pas en te onpas langskomen bij media om te vertellen wat hun opvolger allemaal fout doet. Van der Vlies heeft dat nooit gedaan. Werkelijk een man van eer en fatsoen, die het beste voor had met zijn land, zijn partij, én zijn volksgenoten.

Reactie Kees van der Staaij

Natuurlijk heeft Kees van der Staaij zelf ook gereageerd op het overlijden van Van der Vlies. Hij stelt "diep geraakt" te zijn door het overlijden van de 79-jarige nestor van de SGP (dat lijkt me wat overdreven op die leeftijd, maar goed). "Hij was jarenlang 'het gezicht' van de SGP," stelt Van der Staaij daarnaast, "en straalde daarbij ook uit hoe hij zelf was: constructief en betrouwbaar. Voor mij persoonlijk was Bas ook een hartelijke en hardwerkende collega. Zijn heengaan is voor de SGP en allen die persoonlijk met hem mochten optrekken, aangrijpend."

"Je zou kunnen zeggen dat ik ‘het ambacht’ van hem heb geleerd. Twaalf jaar lang ben ik heel intensief met hem opgetrokken. Dat was in goede harmonie, met elkaar verbonden door hetzelfde beginsel van waaruit wij politiek bedrijven. Voor hem was het ‘Zo waarlijk helpe mij God almachtig’ geen dode formule, maar levende werkelijkheid. Als weinig anderen wist Van der Vlies dat ‘Gods kracht in zwakheid wordt volbracht’."

Ook op Twitter heeft Van der Staaij een reactie gegeven:

https://twitter.com/keesvdstaaij/status/1457638385649127424

Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven!

Het gebeurt niet vaak dat wij van DDS zo uitgebreid stilstaan bij het overlijden van een (op leeftijd geraakte) oud-politicus, maar in het geval van Van der Vlies maken we daar natuurlijk graag een uitzondering voor. Want deze man was wel echt een boegbeeld; niet alleen van zijn partij, maar ook van ouderwets, saai fatsoen. Iets dat toen ook al, maar tegenwoordig zéker bijna uitgestorven lijkt.