In een schokkende wending in de politieke arena heeft Marnix van der Werf, een voormalig bestuurslid van de Partij voor de Dieren (PvdD), zijn ontslag aangekondigd te midden van een escalerend conflict met partijleider Esther Ouwehand. Van der Werf beschuldigt Ouwehand ervan het bestuur "te ondermijnen", een bewering die ironisch genoeg komt nadat het bestuur pogingen heeft ondernomen om haar als lijsttrekker te verwijderen in de aanloop naar de verkiezingen van 22 november 2023. Het conflict heeft een nieuw
hoogtepunt bereikt, met Van der Werf die de media rondgaat om zijn grieven te luchten, een recente verschijning op "Op1" markerend waar hij zijn beschuldigingen tegen Ouwehand uiteenzette. Het is een beweging die velen als verrassend beschouwen, gezien de huidige sterke positie van de
PvdD in de peilingen, die schommelt tussen 9 en 10 zetels.
De aanhoudende aanvallen van voormalige PvdD-bestuursleden op Ouwehand roepen serieuze vragen op over hun motieven. De partij staat sterker dan ooit, en elk verlies van zetels zou waarschijnlijk ten goede komen aan het samenwerkingsverband tussen GroenLinks en PvdA, waardoor de kans groter wordt dat "de walgelijke Frans Timmermans" premier kan worden, volgens critici.
De vraag die op ieders lippen brandt, is waarom deze oud-bestuursleden zo vastbesloten lijken om hun eigen partij te schaden, vooral op een moment dat ze zo'n opwaartse trend in de peilingen ervaren. Is het simpelweg een geval van persoonlijke wrok, of is er een dieper, meer sinister spel aan de hand dat de fundamenten van de Nederlandse politiek zou kunnen schudden?
Terwijl het drama zich ontvouwt, blijven de ogen van het land gericht op de PvdD en de voortdurende strijd binnen hun gelederen, een strijd die de toekomst van de partij en mogelijk het politieke landschap van Nederland zou kunnen bepalen.
Overigens is Ouwehand ongetwijfeld een heel vervelende, moeilijke vrouw. Veel politici zijn dat, zeker als ze van linkse huize zijn. Maar het is wel héél opvallend hoe het oude PvdD-bestuur dit spel speelt - en dat ze er stug mee door blijven gaan, ook nu ze de strijd al lang verloren hebben.
Na mij de zondvloed?