Vlak voor de verkiezingen van 2020 kreeg de New York Post een kopie in handen van de harde schijf van een laptop van Hunter Biden, de zoon van Joe Biden. Hunter - een alcohol- en drugsverslaafde op dat moment - had de laptop naar de reparateur gebracht, maar haalde 'm niet meer op. Die reparateur besloot de laptop toen over te dragen aan de FBI... maar maakte eerst wel even een kopie van de harde schijf. Die gaf hij vervolgens aan de Post. Niet zo gek, want er stonden heel interessante - totaal doorgeslagen - beelden en andersoortige informatie op.
Wat voor info? Nou, foto's en video's van Hunter die drugs gebruikte, spelletjes met prostituees speelde, en daarnaast ook nog eens emails over deals met bedrijven uit China. Dat laatste was belangrijk, want je kreeg de indruk dat hij die deals kon maken omdat hij de zoon van was. Eerder was hij al in het nieuws gekomen omdat hij vreemd genoeg 50.000 per maand betaald kreeg door Oekraïens energiebedrijf Burisma. Dat was toen zijn vader vice-president was onder Barack Obama... en terwijl hij de ballen verstand had van Oekraïne en/of energie. Hij werd betaald vanwege zijn relatie met zijn vader. Jawel, dat noemen we dus corruptie.
Maar in de media werd gedaan alsof het verhaal over de laptop fakenews was. De New York Post werd zelfs van sociale media geband omdat het linkte naar het eigen verhaal erover. "Russische desinformatie!" werd gesteld, zowel door 'journalisten' als door 'inlichtingenexperts.' Tot een paar dagen geleden. Want toen gaf de línkse krant de New York Times opeens toe dat het verhaal over Hunters laptop geen Russische desinformatie. Nee, het was - aldus de Times - écht nieuws.
Leon de Winter - die Amerika altijd nauwlettend in de gaten houdt - reageert daar behoorlijk boos op. Natuurlijk wist De Winter al langer dat het echt was en hij heeft daar ook nooit een geheim van gemaakt. In zijn nieuwe column voor De Telegraaf stelt hij zich de vraag: wat betekent het eigenlijk dat het a) echt was en b) dat daar publiekelijk over gelogen werd door álle 'experts' en 'journalisten'?
Nou, stelt hij, er is onderzoek gedaan onder Biden-stemmers in de zogenaamde swing states. Uit dat onderzoek blijkt dat 82% niet of nauwelijks op de hoogte was van de laptop. "Maar zeventien procent zei dat ze anders hadden gestemd als ze hadden geweten wat de laptop aan corruptie onthulde. Zonder het verzet van de media, van Big Tech en de inlichtingenkopstukken had Biden niet gewonnen."
"Objectieve verslaggeving deed er niet toe; waar het om ging was het belang, in dit geval het belang van de ondergang van Donald Trump," legt De Winter uit. Het gaat ze om Het Grote Doel - in dit geval Donald Trump verslaan, en niet meer om de waarheid.
Vervolgens noemt De Winter andere voorbeelden van nieuws waarover gelogen wordt: mondkapjes, hoe lang het vaccin werkt, dat de EU geen eigen leger zou krijgen, en ga zo maar verder. En nu natuurlijk het nieuws over wat er in Oekraïne gebeurt. "We worden te vaak gemanipuleerd," concludeert De Winter. Sterker nog, de situatie is zo triest gesteld dat hij zich nu afvraagt waarom de New York Times opeens toegeeft dat de laptop echt is.
"We moeten steeds intensiever tussen de regels kunnen lezen, als in een censurerende dictatuur. Steeds meer berichten zijn niet wat ze pretenderen te zijn. Alles dreigt ideologie te worden."
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze oproep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven!
Helaas, in die wereld leven we al.