Kersverse informateur Kim Putters laat er geen gras over groeien en gaat naar verluidt intensieve gesprekken voeren met zogenaamde "deskundigen" en doorgewinterde bestuurders. In een ogenschijnlijke poging om de formatiegesprekken serieus te nemen, neemt hij uitgebreid de tijd om te worden bijgepraat door verschillende figuren, waarbij cruciale gesprekken met de politieke leiders pas voor volgende week op de agenda staan.
Dinsdag trapt Putters af met een telefoongesprek met Sybilla Dekker, voormalig minister van Volkshuisvesting, iemand waarvan men zich kan afvragen wat haar toegevoegde waarde is. Later in de week volgen nog meer twijfelachtige gesprekken met Tweede Kamer oudgedienden Gerdi Verbeet (PvdA) en Kees van der Staaij (SGP). Alsof hun meningen en adviezen de sleutel zouden zijn tot een succesvolle formatie!
Om het hele schouwspel compleet te maken, wendt Putters zich ook tot lokale politicus, bestuurder en oud-LPF'er Marco Pastors. Wat voor nieuwe inzichten Pastors zal geven is onduidelijk. Wellicht valt er wat te leren van de chaotische LPF-periode waarbij alle betrokkenen elkaar de tent uit vochten?
De week van Putters wordt afgesloten met fysieke ontmoetingen op vrijdag, waar Putters historici en hoogleraren Carla van Baalen en Henk te Velde zal ontmoeten. Wederom de vraag wat deze mensen gaan bijdragen aan het versnellen van de formatiegesprekken.
Opmerkelijk is ook dat DENK-voorman Stephan van Baarle op voorhand al een uitnodiging van Putters heeft afgeslagen. Van Baarle moet er niet aan denken om met de PVV in een coalitie te gaan zitten. Nou scheelt het dat DENK als marginale partij niet bepaald een vinger in de pap heeft als het gaat om het vormen van een regering.
Ondertussen blijft de houding van Omtzigt de gemoederen bezighouden, waar de NSC-leider telkens weer met een vaag alternatief op de proppen komt, waardoor de hele formatie alles behalve soepel verloopt. Het is te hopen dat Putters – in tegenstelling tot Ronald Plasterk – daadwerkelijk in staat is om de boel vooruit te krijgen. Al is het te hopen dat er niet eindeloos kopjes koffie gedronken gaan worden met allerlei verschillende (politieke) figuren.