Kersverse informateur Kim Putters laat er geen gras over groeien en gaat naar
verluidt intensieve gesprekken voeren met zogenaamde "deskundigen" en
doorgewinterde bestuurders. In een ogenschijnlijke poging om de
formatiegesprekken serieus te nemen, neemt hij uitgebreid de tijd om te worden
bijgepraat door verschillende figuren, waarbij cruciale gesprekken met de
politieke leiders pas voor volgende week op de agenda staan. Dinsdag trapt Putters af
met een telefoongesprek met Sybilla Dekker, voormalig minister van
Volkshuisvesting, iemand waarvan men zich kan afvragen wat haar toegevoegde
waarde is. Later in de week volgen nog meer twijfelachtige gesprekken met
Tweede Kamer oudgedienden Gerdi Verbeet (PvdA) en Kees van der Staaij (SGP).
Alsof hun meningen en adviezen de sleutel zouden zijn tot een succesvolle
formatie!
Om het hele schouwspel
compleet te maken, wendt Putters zich ook tot lokale politicus, bestuurder en
oud-LPF'er Marco Pastors. Wat voor nieuwe inzichten Pastors zal geven is
onduidelijk. Wellicht valt er wat te leren van de chaotische
LPF-periode
waarbij alle betrokkenen elkaar de tent uit vochten?
De week van Putters wordt
afgesloten met fysieke ontmoetingen op vrijdag, waar Putters historici en
hoogleraren Carla van Baalen en Henk te Velde zal ontmoeten. Wederom de vraag
wat deze mensen gaan bijdragen aan het versnellen van de formatiegesprekken.
Opmerkelijk is ook dat
DENK-voorman Stephan van Baarle op voorhand al een uitnodiging van Putters
heeft afgeslagen. Van Baarle moet er niet aan denken om met de PVV in een
coalitie te gaan zitten. Nou scheelt het dat DENK als marginale partij niet
bepaald een vinger in de pap heeft als het gaat om het vormen van een regering.
Ondertussen blijft de
houding van Omtzigt de gemoederen bezighouden, waar de NSC-leider telkens weer
met een vaag alternatief op de proppen komt, waardoor de hele formatie alles
behalve soepel verloopt. Het is te hopen dat Putters – in tegenstelling tot Ronald
Plasterk – daadwerkelijk in staat is om de boel vooruit te krijgen. Al is het
te hopen dat er niet eindeloos kopjes koffie gedronken gaan worden met allerlei
verschillende (politieke) figuren.