DNB gaat door het stof. Uit onderzoek is gebleken dat de bank na de oprichting in 1817 indirect betrokken is geweest bij slavernij, dat bestuurders persoonlijk betrokken waren bij slavenhandel en dat zij het bestaan en voortbestaan van slavernij verdedigden. Toen slavernij werd afgeschaft, betaalde DNB in opdracht van het ministerie van Koloniën compensatie uit aan voormalige plantage-eigenaren, onder wie bestuurders van DNB, meldt
NU.nl.
DNB pakt het echter handig aan en koopt deze erfschuld af door de oprichting van een fonds van tien miljoen euro, dat over de komende tien jaar zal worden gebruikt voor "projecten met een educatief karakter, zoals het Nationaal Slavernijmuseum en een bijbehorend kenniscentrum", meldt de
NOS. Financiële compensatie voor geleden schade uit het verleden vindt DNB dan echter weer een taak voor de overheid. Het moet allemaal niet te gek worden natuurlijk!
Door dit soort fratsen komt de kwestie van financiële compensatie voor de effecten van het slavernijverleden steeds
een beetje dichterbij. De overheid draait al jaren met een grote boog heen om het idee dat excuses aanbieden ook tot compensatie moet leiden. DNB erkent nu zelf schuld en gaat de
bewustwording van het slavernijverleden dus zelfs actief financieel steunen, waardoor de discussie steeds meer richting financiële compensatie zal gaan. Of is iemand nog in de veronderstelling dat het alleen maar bij bewustwording zal blijven? Want telkens als een activist die term gebruikt duurt het niet lang voordat er acties en consequenties aan verbonden zullen worden. Dat is in dit geval ook niet anders.