Als het gaat om politieke theatraliteit, heeft niemand een streepje voor op D66, PvdA en GroenLinks. De laatste politieke commedia dell'arte tussen deze drie partijen betreft het groeiende aantal Nederlanders dat in armoede leeft - een toestand die overigens mede te danken is aan het huidige kabinetsbeleid waar D66 zelf deel van uitmaakt. Maar, wat blijkt, deze nepdemocraten hebben hun zorgzame inborst herontdekt en eisen actie. En snel ook! Ja, u heeft het goed gehoord. D66, dat samen met haar coalitiepartners verantwoordelijk is voor de economische richtlijnen die hebben bijgedragen aan de huidige armoedesituatie, pleit nu voluit voor armoedebestrijding. Je zou het bijna een boetedoening kunnen noemen. Echter, de gehele situatie krijgt een extra komisch tintje wanneer we de timing van deze "actie" onder de loep nemen.
Het blijkt namelijk dat D66 van mening is dat dit belangrijke vraagstuk moet wachten tot Prinsjesdag. Immers, wie heeft er nu haast als het gaat om het bestrijden van armoede? Het lijkt bijna alsof de term "urgentie" een nieuwe definitie heeft gekregen in de politieke woordenboeken van D66. Ongetwijfeld zal Prinsjesdag een prachtig decor bieden voor de aangekondigde veranderingen, met alle pracht en praal die deze dag kenmerkt.
De reactie van de PvdA en GroenLinks? Die zijn woest. Ironisch genoeg zijn deze twee partijen de officieuze gedogers van dit "rampenkabinet", maar nu doen ze opeens alsof ze bol staan van principes. Het is bijna ontroerend om te zien hoe ze de verontwaardiging spelen terwijl ze toch mede aan de knoppen draaien.
Help DDS deze moeilijke tijden door te komen. Help ons een vuist te maken tegen de mainstream media én tegen het partijkartel. Strijd zij aan zij met ons. Doneer op BackMe en strijd zij-aan-zij met DDS tegen het de globalistische elites. Al met al is het weer een uitstekend voorbeeld van de vaak surrealistische wereld van de Nederlandse politiek. Terwijl armoede geen spel is, lijkt het erop dat deze partijen het als een pion in hun politieke schaakspel beschouwen. En ondertussen wachten de mensen die echt in armoede leven, geduldig tot Prinsjesdag... want blijkbaar is dat wanneer de politiek heeft besloten dat hun problemen belangrijk genoeg zijn om aandacht te krijgen. Een staande ovatie voor dit ironische politieke theater, alstublieft.