De woke-gekte lijkt ook het gokwalhalla Las Vegas te hebben bereikt. Het Bellagio-hotel doet elf werken van Picasso weg om zo ruimte te maken voor andere kunstwerken die de diversiteit meer bevorderen. De werken van Picasso zijn voor 85 miljoen euro verkocht, van dit geld wil men kunst met een meer rijke diversiteit kopen. Moederbedrijf MGM Resorts wil met de opbrengst een meer diverse collectie kopen, aldus
de NOS. Er moet een collectie komen hangen waarin meer wordt gekeken naar de achtergrond van de makers. Er moeten meer kunstwerken van vrouwen, gehandicapten en mensen van kleur gaan hangen.
Waarmee het woke-gezeur nu ook zijn intreden heeft gedaan in de gokhoofdstad van de Verenigde Staten. Eerder maakte PVV-Kamerlid
Martin Bosma zich ook al zorgen over een soortgelijke trend in Nederland. "
Kunst wordt niet meer beoordeeld op haar artistieke waarde. Maar op de inhoud van de onderbroek van de maker. Woke-gezeur", aldus de politicus.Het is prima dat het MGM Resorts meer aandacht voor relatief onbekende kunstenaars wil geven, maar om hier nu werken van Picasso voor op te offeren onder het mom van 'diversiteit bevorderen' is niks meer dan een politieke keuze.
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze omroep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven! Overigens zal het niet alleen bij dit soort 'incidenten' blijven. In Nederland, en ook
Engeland, zien we dat men vanuit de overheid zich probeert te distantiëren van te 'witte' kunst. Het is dan ook terecht dat Bosma spreekt over woke-gezeur, het gaat namelijk helemaal nergens over. Men beoordeelt kunst niet op haar echte waarde, maar op het feit of het wel voldoet aan bepaalde, fictieve diversiteitspunten.