Ronald Plasterk waarschuwt dat klimaatalarmisten voor eigen rechter kunnen gaan spelen zoals Volkert van der Graaf

Het is ronduit verontrustend dat de extremere elementen binnen deze bewegingen zo veel sympathie en steun ontvangen, soms zelfs vanuit het establishment zoals het Openbaar Ministerie. Zijn dit de nieuwe 'rebellen' die we in onze samenleving willen verheerlijken? Plasterk vindt van niet.

Plasterk belicht een verontrustende ontwikkeling: de bijeenkomst in Pakhuis de Zwijger. Deze was niet zomaar een discussie over klimaatverandering, maar een openlijke reflectie over de vraag of geweld geoorloofd is om actie tegen klimaatverandering af te dwingen. Het feit dat er zelfs werd gesproken over wetsovertredingen die een straf van vijftien jaar gevangenis kunnen opleveren, is schokkend.

We weten allemaal wat extreemlinkse radicalen in het verleden hebben aangericht in ons land. Pim Fortuyn betaalde de ultieme prijs, en de aanval op Hans Janmaat en de acties tegen Aad Kosto zijn zwarte bladzijden in onze geschiedenis.

De huidige acties van groepen als XR, die zonder blikken of blozen werelderfgoed beschadigen, laten zien dat we hier niet met onschuldige activisten te maken hebben. Ze menen dat hun 'nobele doel' ze het recht geeft om boven de wet te staan. En het is deze arrogantie die zorgt voor een kruitvat van potentiële escalatie.

Laten we eerlijk zijn, het merendeel van deze klimaatactivisten is waarschijnlijk goedbedoelend en vreedzaam. Maar zoals Plasterk al terecht opmerkte, je hebt er maar één nodig. Eén persoon die door het alarmistische verhaal zo is geradicaliseerd dat hij of zij voor eigen rechter gaat spelen.

In plaats van de rode loper uit te rollen voor deze zogenaamde 'klimaatrebellen', zou het establishment beter moeten luisteren naar stemmen zoals die van Plasterk. Alarmbellen moeten nu rinkelen, voordat we opnieuw worden geconfronteerd met tragedies die voortkomen uit radicaal idealisme. Je hebt maar één nieuwe Volkert van der Graaf nodig.