Martin Harlaar: Ben ik wel woke genoeg? (Serie, deel II)

In 2021 trok historicus Martin Harlaar acht maanden lang kriskras door het Land van Woke, dat hem in toenemende mate voorkwam als een mengeling van Lewis Carrolls Alice in Wonderland en George Orwells 1984. Soms alleen maar bizar en lachwekkend, vaak ook bedreigend en angstaanjagend. Harlaar zal de komende tijd regelmatig herinneringen ophalen aan wat hij op zijn ontdekkingstocht door het Land der Social Justice Warriors zoal tegenkwam. Het hele reisverslag is te lezen in het boek Ben ik wel woke genoeg?

Justin Trudeau, walgelijke man!

In deze aflevering ga ik u voorstellen aan twee van de grootste helden van de woke activisten aka Social Justice Warriors. Deze helden vormen tot op de dag van vandaag een grote bron van inspiratie. Maar eerst wil ik even stilstaan bij de foto waarop u Justin Trudeau ziet in 2001.

Hij had zich verkleed voor een schoolfeest met als thema Arabische nachten. U vindt misschien dat hij zich wat te donker had geschminkt om door te kunnen gaan voor een Arabier, maar dan vergeet u dat Arabieren eeuwenlang zwarte Afrikanen tot slaaf maakten en de mannen castreerden. Trudeau lijkt te willen zeggen: ‘Jullie Arabieren hebben Zwarte Afrikanen eeuwenlang groot onrecht aangedaan, maar wij [door zich zwart te schminken toont hij zijn solidariteit en wordt hij even een van de gecastreerde totslaafgemaakten] zijn er nog en ik steek als teken van afkeuring van wat jullie gedaan hebben mijn tong uit. Het wordt tijd dat jullie, Arabieren die eeuwenlang van ons geprofiteerd hebben, excuses aanbieden en het leed dat onze voorouders is aangedaan financieel vergoeden.’

Justin Trudeau kreeg in 2019 de hele wereld over zich heen. Hij had zich geblackfaced en dat is racistisch. Als je als witte man geboren bent, dan moet je niet doen alsof je een Zwarte man bent. Eens geboren als, blijft geboren als. Trudeau zal nooit een held kunnen worden van de woke activisten, net zo goed als de woke activisten nooit zullen praten over de slavernij waar de Arabieren zich schuldig aan maakten.

Dan is het nu tijd voor de twee helden. Waaraan moet je dan voldoen om een held te worden? Je moet iets gezegd of gedaan hebben dat in de kraam van de woke activisten te pas komt. Ik ga u niet uitleggen wat deze twee helden allemaal gezegd en gedaan hebben. Ik ga u alleen vertellen wat de woke activisten u niet vertellen over hun helden. Woke bestaat niet alleen uit oog hebben voor sociaal onrecht, maar vooral een oogje toeknijpen bij onrecht (en onzin) dat niet past binnen je ideologie.

Held 1: Michel Foucault (1926-1984)

Waarom is Michel Foucault een held? Omdat hij verkondigde dat de maatschappij bestaat uit onderdrukkers (daders, rijken) en onderdrukten (slachtoffers, armen). Hij bekeek alles door de lens van het verschijnsel ‘macht.’

Zoals u weet moet je, om je bij de woke beweging te mogen aansluiten, kunnen aantonen dat je een slachtoffer bent, dat je onderdrukt wordt. Op hoe meer fronten je een slachtoffer bent, des te gerechtvaardigder zijn je eisen die je aan de witte onderdrukkers stelt. Slachtoffers hoeven onderling trouwens geen respect voor elkaar te hebben. Gaat u bijvoorbeeld in de Zwarte gemeenschap in de VS maar eens informeren wat zij denken van homoseksuelen. Of, om dichter bij huis te blijven, vraag eens aan een creoolse Surinamer wat hij van zijn Hindoestaanse broeders en zusters vindt. Nee, bij de woke activisten is het gewoon ieder voor zich. Iedere groep Social Justice Warriors mag zijn eigen ressentiment koesteren, zolang de huidige machthebbers maar op hun knieën gedwongen worden.

Verder met Michel Foucault. Wat vertellen de woke activisten niet over hem? Een fragment uit het scherp geprijsde boek Ben ik wel woke genoeg?

Foucault werd in 1926 geboren in Poitiers en groeide op in een welgesteld milieu. Zijn moeder was de dochter van een chirurg. Zijn vader, zelf chirurg, nam de praktijk van zijn schoonvader over. Michel Foucault worstelde lang met zijn homoseksualiteit. In 1977 ondertekende hij een petitie waarin het Franse parlement werd opgeroepen om vrijwillige seks met kinderen jonger dan 15 jaar niet langer strafbaar te stellen. Foucault viel op jonge jongens en had verder nog een voorkeur voor sadomasochisme.

Begin 2021 zorgde een interview met de Frans-Amerikaanse filosoof Guy Sorman (1944), een vriend van Foucault, voor de nodige aandacht in de media. Sorman vertelde, dat Foucault zich eind jaren zestig, toen hij gasthoogleraar was in Tunis, aan jonge jongens had vergrepen. Guy Sorman had hem in Tunis opgezocht. ‘Daar liepen kinderen van acht, negen, tien jaar rond die riepen ‘Neem mij, neem mij!’, waarop Foucault hun geld toewierp en zei ‘Kom om 10 uur naar de vaste plaats.’ Daar had hij ’s avonds op de grafzerken seks met die jochies. De vraag of ze dat wilden werd niet gesteld.’

De jaren in Tunesië waren belangrijk geweest voor het denken van Foucault, zo begreep ik uit de samenvatting van het artikel Foucault in Tunesia: The encounter with intolerable power uit 2019 dat ik tegenkwam op internet, geschreven door de sociologe Kathryn Medien. Ik citeer de samenvatting van het artikel:

‘In September 1966, 10 years after Tunisia officially gained independence from French colonial rule, Michel Foucault took up a three-year secondment, teaching philosophy at the University of Tunis. This article offers an account of the time that Foucault spent in Tunisia, documenting his involvement in the anti-imperial, anti-authoritarian struggles that were taking place, and detailing his organizing against the carceral Tunisian state. Through this account, it is argued that Foucault’s entrance into political activism, and his associated work in developing a new analytic of power, was fundamentally motivated by his encounter with the neocolonial operatives of power that he witnessed and resisted while in Tunisia. In tracing the anti-colonial and anti-imperial struggles taking place concurrent to Foucault’s development of his analytic of power, albeit struggles that are shown to not take centre stage in his subsequent works, this article concludes by suggesting that taking seriously the scholar-activist archive presented may offer us a set of radical Foucauldian tools for resistance.’

Ik heb voor u, beste lezer, een gedeelte van bovenstaand citaat gecursiveerd. Herlees de betreffende zin en laat deze even op u inwerken. Foucaults verblijf in Tunesië zorgde voor een kennismaking met politiek activisme en was van invloed op zijn analyse van het verschijnsel ‘macht’. Hij was getuige van neokoloniale macht en verzette zich daartegen.

Foucault, de witte Fransman uit een welgesteld gezin, die jongetjes die kort na de onafhankelijkheid van Tunesië waren geboren geld toewierp en ’s avonds seks met hen had op het kerkhof. De man die later pleitte voor het toelaten van ‘vrijwillige’ seks met kinderen jonger dan 15 jaar. Michel Foucault, held van de Social Justice Warriors!

Held 2: Malcolm Little aka Malcolm X (1925-1965)

Waarom is Malcolm X een held? Omdat hij verkondigde dat de witte man de duivel is en dat geweld een legitiem middel is om de maatschappij te veranderen.

Wat vertellen de woke activisten niet over Malcolm X? Wederom een fragment uit het boek Ben ik wel woke genoeg?

Malcolm Little had een moeilijke jeugd en werd in 1946, hij was toen twintig, wegens inbraak, diefstal en vuurwapenbezit veroordeeld tot maximaal tien jaar gevangenisstraf. In 1952 kwam hij voorwaardelijk vrij. In de gevangenis deed hij aan zelfstudie. Hij las vooral veel over filosofie. Wat hij daarover in zijn autobiografie heeft verteld komt soms wat simplistisch over. Het deed mij denken aan de hedendaagse samenzweringsdenkers op internet, die veel oppervlakkige kennis hebben en daaruit elementen halen om hun eigen visie te onderbouwen, maar alles negeren wat daarmee in strijd is en vervolgens iedereen ervan proberen te overtuigen dat alleen zijzelf het goed zien.

Malcolm bekeerde zich tot de islam, nadat hij in 1949 vanuit de gevangenis was begonnen te corresponderen met Elijah Poole (1897-1975), alias Elijah Muhammad, leider van de in 1930 opgerichte organisatie Nation of Islam, een sekte met een heel eigen kijk op de islam en de werkelijkheid. Het hele verhaal dat Malcolm van Elijah Muhammad leerde was even fantasievol als het verhaal verteld door Joseph Smith (1805-1844), de grondlegger van de Mormoonse kerk, over Jezus in Amerika en dat van L. Ron Hubbard (1911-1986), stichter van de Scientologykerk, over onsterfelijke wezens die 75 miljoen jaar geleden door Xenu naar de aarde waren gebracht.

In het verhaal van de Nation of Islam speelt de mythische stam van Shabazz een hoofdrol. Ze waren de enige overlevenden van dertien stammen die 66 biljoen (66.000.000.000.000) jaar geleden leefden. NB. Volgens de huidige stand van de wetenschap is het heelal slechts 13,7 miljard (13.700.000.000) jaar oud en de aarde 4,57 miljard (4.570.000.000). De twaalf overige stammen stierven doordat een schurkachtige wetenschapper de aarde opblies waarbij de maan ontstond. De stam van Shabazz verhuisde naar de Nijlvallei in Egypte en naar Mekka.

Over rassen had Malcolm onder andere het volgende geleerd, zo lezen we in zijn autobiografie: ‘The first humans, Original Man, were a black people. They founded the Holy City Mecca. Among this race were twenty-four wise scientists. One of the scientists, at odds with the rest, created the especially strong black tribe of Shabazz, from which America’s Negroes, so-called, descend. (…) Mr. Elijah Muhammad further teaches that the white devil race in Europe’s caves was savage. (…) When this devil race had spent two thousand years in the caves, Allah raised up Moses to civilize them, and bring them out of the caves. It was written that this devil white race would rule the world for six thousand years. The Books of Moses are missing. That’s why it is not known that he was in the caves.’

Over vrouwen had Malcolm weinig progressieve ideeën: ‘All women, by their nature, are fragile and weak: they are attracted to the male in whom they see strength.’ Ook zijn ideeën over Joden en homoseksuelen waren weinig verlicht. Maar ook Malcolm X is een held in de ogen van de Social Justice Warriors.

Malcolm X verliet de Nation van Islam eind 1964 en werd enkele maanden later door leden van de Nation of Islam doodgeschoten.

MAP?

Ik wil afsluiten met het laatste nieuws uit het Land van Woke over pedoseksualiteit. In de steeds langer wordende rij letters waarmee seksuele voorkeuren worden weergeven (LGBTQIAPK+) staat de letter P. Die staat niet voor Pedoseksualiteit, maar voor Panseksualiteit. Wikipedia: ‘Panseksualiteit is de seksuele, romantische, of emotionele aantrekking of het verlangen naar personen van alle genderidentiteiten en biologische geslachten.’

Pedoseksualiteit is bij het grote publiek nog altijd een groot taboe en woke activisten zullen dan ook niet graag openlijk opkomen voor pedoseksuelen. Maar ze hebben een oplossing gevonden! Waarom zou je het over pedoseksuelen hebben als je het ook over MAPs kunt hebben?! Bijna niemand weet wat een MAP is, maar vraag een willekeurige voorbijganger of hij/zij voor discriminatie van MAPs is en hij/zij zal ‘nee’ zeggen. Discriminatie is slecht, dus we dienen solidair te zijn met MAPs.

MAP staat voor Minor-Attracted Person, iemand die zich seksueel aangetrokken voelt tot minderjarigen. Michel Foucault was geen onderdrukkende pedoseksueel, Michel Foucault was een onderdrukte MAP! De werkelijkheid is als was in de handen van de Social Justice Warriors.

Next time

In de volgende aflevering gaan we het hebben over standbeelden in Leuven en Saint Louis.