-Frits Bosch- VVD heeft Nederland pragmatisch naar de verdommenis geholpen! Welgefeliciteerd!

Hoe is dat fundamenteel gezien in z’n werk gegaan? In Nederland heeft zich in de loop der eeuwen een algemeen bindend principe ontwikkeld, te weten de gedachte dat waardigheid, waarde en ontplooiing van het individu aan de basis staat van de maatschappij. Deze gedachte heeft een Griekse en christelijke achtergrond en is vervat in de grondwet. Het individu is vrij om zijn of haar talenten te ontplooien en te verstrekken aan de groep of aan een grotere entiteit zoals een bedrijf, een instelling, de stad, de provincie of het land. Het individu staat vrij om de uitkomst van die talenten op de arbeidsmarkt te verhandelen om toegevoegde waarde te leveren. We wensen de uitkomsten daarvan op de arbeidsmarkt niet te egaliseren maar vrij te laten, omdat we begrijpen dat een gedwongen egalisatie van uitkomsten tot minder welvaart voor allen zou betekenen. De uitkomst zou dan suboptimaal zijn zoals de diverse communistische experimenten overtuigend aangetoond hebben.

Dat was het standpunt van de VVD als liberale en vrijheidslievende partij. Niet langer. Woke heeft geen boodschap aan voornoemde suboptimaliteit en doet een hernieuwde poging naar egalisatie. Woke draait het echter een kwart slag. Dit keer dient geen egalisatie naar inkomensgroepen en klassen plaats te vinden maar naar identitaire groepen zoals in LHBTI. Zij blijken hiervan een voorstander te zijn echter zonder hiervan zelf de consequenties te willen dragen. Zij genieten dus enerzijds de geneugten van de ‘elite’, maar ook politiek correcte genot van het ondersteunen van vermeende slachtoffers. Ze behouden of verbeteren hun machtspositie. De consequenties van het egaliseren naar identitaire groepen, via zogenaamde inclusie, is dat egalisatie vrijwel niet mogelijk is zonder ‘oorlog’ tussen de groepen, zijnde belangengroepen.

Als diversiteit naar identitaire groepen bepalend is voor selectie, dan is de factor ‘rechtvaardigheid‘ dit niet langer is. Er treedt dus naar ‘ouderwetse begrippen’ discriminatie op, die echter niet door woke zo worden ervaren. Integendeel woke meent dat discriminatie naar ‘nieuwe begrippen’ juist wordt opgeheven. Zie hier de toxische polarisatie waar we nu getuige van zijn. We zien de woke gedachte bijvoorbeeld terug in Nederland waar autochtone witte Nederlanders al vele jaren wachten op een woning maar voorbijgestreefd worden door statushouders, immigranten die pas recent het land (massaal) betreden. Want witte Nederlanders zijn volgens woke immers geen slachtoffers maar asielzoekers en donkergekleurden zijn dat per definitie wel vanwege het feit dat ze slachtoffer zijn in hun land van herkomst en bovendien dat tot een uitverkoren identitaire groep behoren. Zij hebben dus veel sterkere kaarten dat witte Nederlanders. Een soortgelijke redenering kan opgaan voor de slavernij en de wenselijkheid hiervoor excuses aan te bieden en de eis herstelbetalingen te plegen. Deze eis wordt naar voren gebracht ondanks het feit dat de slavernij inmiddels eeuwen geleden is en er nooit slavernij in Nederland is geweest en de meeste Nederlanders geen voorouders hebbben die betrokken waren bij de slavernij. Maar er zou toch excuses en herstelbetalingen moeten komen vanwege vermeend slachtofferschap en de identiteit. De bevolking wordt nergens in gekend. Maar de kaarten van donkere Surinamers en vermeende slachtoffers van de slavernij zijn uiteraard veel sterker dan die van witte autochtone Nederlanders…

Het mag duidelijk zijn dat de uiterste consequentie van woke is dat groepen zich niet alleen tegen elkaar richten vanwege tegengestelde belangen, maar ook tegen de overheid die al dan niet in staat is voor de vereiste egalisatie te zorgen. De slotsom is dat de rechtsstaat onder druk komt te staan en ten slotte ook de democratie. We zien deze ontwikkeling zich al duidelijk afteken in vele westerse landen. In Nederland is het al overduidelijk gaande. De rechtsstaat en de democratie brokkelen geleidelijk en gestaag af. Er wordt gezegd dat we leven in een soort ‘doe alsof democratie’. Hoe hypocriet is het dan om te reppen van ‘teer vaasje’ terwijl Rutte het vaasje eigenhandig in duizend stukken heeft geslagen. Hoe dom is dan de Nederlandse bevolking om al 12 jaar achter hem aan te lopen?! Door niet langer de nadruk te leggen op het belang van de natiestaat - en door voortdurend de soevereiniteit van de natiestaat te ondermijnen ten gunste van de EU - maar op identitaire groepen, treedt tribalisatie op en dreigt het land op den duur uiteen te vallen naar Libanees voorbeeld. De welvaart en vooral het welzijn zijn hiervan de dupe.

Het zal duidelijk zijn dat dit een uiterst gevaarlijke ontwikkeling is en dat de VVD hiervoor primaire verantwoordelijkheid draagt, die zij echter niet wenst te dragen. Het is te hopen dat de kiezers op woensdag 15 maart zich niet door de praatjes van Mark Rutte, Sophie Hermans en Ed Nijpels over ‘pragmatisme en problemen oplossen’ in de luren laten leggen. De VVD kunnen we missen als kiespijn. Dat is een understatement. Welgefeliciteerd!