-Frits Bosch- Van de Beek: onze verzorgingsstaat gaat ten onder

Ik zal dit boek in drie delen behandelen. Vandaag het eerste deel. Als u graag vrolijke boeken leest, dan moet u dit boek niet lezen. Ik heb het genoegen Van de Beek te kennen. We hebben een interview gedaan voor mijn boek ‘Schaft ook Nederland zich af?’, 2019. Het belang van Van de Beek’s werk was mij al lang duidelijk en met dit boek lost hij die verwachting meer dan in. Het is een eye-opener.

Migratiemagneet is geen eenvoudig toegankelijk boek van 468 pagina’s. Maar de materie die Van de Beek behandelt is dat evenmin. Hij toont zich vooral een macro-econoom die op basis van een zelf ontworpen model conclusies trekt over nu en de toekomst van onze samenleving. Ik acht dit een belangrijk boek omdat het keihard bewijs levert voor wat we allemaal al wisten, namelijk dat onze verzorgingsstaat ten onder gaat.

Van de Beek, p. 88: “bij voortzetting van de immigratie op het niveau van het afgelopen decennium zullen de kosten zelfs verdrievoudigen tot 70 miljard euro per jaar. Dat komt neer op eenzesde van de begroting….een voorspelling die niet uit kan komen omdat deze kosten zo hoog zijn dat politici iets móeten doen. Naarmate de huidige migratie langer voortduurt helpt selectievere immigratie of zelfs een immigratiestop steeds minder. Het gaat om de toekomstige kosten van immigranten die er al zijn. Aangegane verplichtingen zijn binnen de rechtsstaat zonder beleidswijzigingen onomkeerbaar.”

Dit is een onthutsende conclusie. Als we op deze voet doorgaan en we zouden de immigratie uiteindelijk op nul zetten, dan nog gaat de verzorgingsstaat kapot vanwege de reeds aangegane en onomkeerbare verplichtingen. De immigratie moeten we dus NU op nul zetten. Maar daar ziet het helemaal niet naar uit. Kabinet Schoof wil ‘reële’ asielverzoeken honoreren. Die fase zijn we echter volgens Van de Beek gepasseerd. De immigratiemagneet kunnen we weghalen voor nieuwe immigranten -strenge versobering - maar we zitten rechtstatelijk vast aan onze verplichtingen. Tenzij we overgaan tot “wijzigingen van de rechtsstaat” en remigratie.

Maar remigratie is niet aan de orde. Zelfs degenen die hier niet mogen zijn blijven hier en worden verzorgd. De reden van het ten onder gaan van onze verzorgingsstaat is dat de kwaliteit van de immigranten slecht is, hoewel ons het tegendeel wordt voorgehouden. Het zijn geen ingenieurs, architecten en it’ers. De immigranten zijn meestal berooid en van geen/amper toegevoegde waarde voor onze vooruitstrevende door technologie gedreven maatschappij. Ze zorgen voor verarming, de ‘Verelendung’. Krijgt Marx toch nog gelijk! Wij importeren al decennia armoede van lieden die amper integreren en die dat ook niet willen en niet hoeven vanwege de grote eigen groep waarbinnen zij kunnen gedijen. De baas van het SCP Karen van den Oudenhoven - ze blikt ons altijd vrolijk tegemoet- zegt dat we immigratie niet moeten problematiseren en dat immigratie van alle tijden is, om aan te geven dat we omringt worden door idioten. Ik kan het helaas niet anders maken dan dat.

Het levenswerk van dr Willem Drees en dr Joop den Uyl, beiden PvdA, om de verzorgingsstaat gestalte te geven gaat in de prullenmand. Hoe navrant is het dat juist PvdA’ers aan de basis van de ondergang staan. Frans Timmermans, PvdA, heeft samen met Wolfgang Schäuble alle sluizen in de EU opengezet voor de massa-immigratie, want ‘diversity’ móet! En nog steeds lijkt de PvdA enthousiast over immigratie. De vier kabinetten Rutte zijn de klap op de vuurpijl geweest, met een desastreus resultaat.

De massa-immigratie zorgt niet alleen voor het ten onder gaan van onze verzorgingsstaat, maar ook voor de schade aan de Nederlandse samenleving qua cohesie. De WRR heeft hierover een paar jaar geleden een indringend rapport geschreven, onze tribale samenleving, hetgeen -net als Migratiemagneet - de nodige kritiek kreeg vanwege de ‘onethische’ conclusies volgens een paar hooggeleerden. Willem Drees heeft dit zien aankomen. Hij verliet de PvdA, hoe tragisch was dat. Maar hij kon niet anders. Hij voorzag de idiotie van zijn partij eind jaren zestig. Politiek gaat van au. Willem Drees en Joop den Uyl weten daar alles van.

Mijn kanttekening is dat ik geen inzage heb in het model van Van de Beek. Bij macro midellen is het zo dat wat je er instopt er ook uitkomt met de bekende ceteris paribus clausule. Van de Beek hanteert een aantal scenario’s die uiteraard leiden tot een verschillende kostenuitkomsten. 70 miljard euro per jaar is erg hoog. De varianten zijn lager, maar altijd extreem hoog. Van CBS-zijde is kritiek op de ethiek maar niet op uitkomsten van het model van Van de Beek.

Het is verbazingwekkend dat nota bene een particulier tot deze doorwrochte studie moet komen. Het hoort thuis bij het CPB, maar deze instelling vindt het niet ethisch om dit soort berekeningen te maken en geeft niet thuis. Hoe absurd is het dat Nederlandse burgers niet zouden mogen weten hoeveel miljarden van hun belastinggeld opgaat aan immigratie. Dit is een mega belangrijke exercitie over niet alleen de economische consequenties maar ook - en vooral - de sociale consequenties.

De massieve weerstand die Van de Beek heeft ondervonden - en het magere resultaat van kabinet Schoof inzake terugdringen van immigratie- toont aan dat van een echte ommekeer geen sprake zal zijn. De Nederlandse bevolking wordt een paar korrels toegeworpen zodat ze stil zijn in de welvaart die ze ondervinden in hun eigen bubbel. Van een echte ommekeer zal pas sprake zijn als het pijn gaat doen ook in hogere geledingen. Dat is het geval bij een zware economische recessie of depressie. Vooralsnog zie ik dat nog niet aan de horizon verschijnen, hoewel er donkere wolken zijn qua niveau van staatsschulden. Als dat gaat klappen dan gaat het fors omlaag.

Binnen onze parlementaire democratie met zoveel politieke partijen met zoveel lieden die rechtstatelijk en ethisch dwars gaan liggen is niet te voorzien dat het tot een doortastende ‘oplossing’ voor deze kwestie zal komen. Ons politieke systeem is op zich prachtig om zoveel mensen en zoveel partijen een stem te geven. Dit zwakke gremium is echter niet geschikt om een radicale ommekeer te laten plaatsvinden als er zaken zijn die in het verleden radicaal fout zijn gelopen.

Wat wij doen is pappen en nathouden, met de vinger wijzen en uiteraard schelden. Daar zijn we ultiem goed in. Van de Beek zegt dat onze politici op den duur “iets móeten doen”. Dat betwijfel ik dus ten zeerste. Inertie, negatie, ontkenning en veel discussies over steeds weer hetzelfde, voeren de boventoon. Het is helaas niet anders. Zo zijn wij nu eenmaal als volkje.

Ik ben pas tot eenderde van het boek gevorderd. Van de Beek belooft in het laatste deel oplossingen te geven. Misschien zie ik zaken over het hoofd. Ik ben benieuwd en zal erover rapporteren.