-Frits Bosch- 'Schuldenovername door hoge energieprijzen: communisme'

Het kabinet wil schulden overnemen van mensen die de energierekening niet kunnen betalen. Schulden overnemen en bezittingen overnemen. “You own nothing and are happy!” Communisme. Wat wil een mens nog meer? Met veel dank aan Vladimir Putin!

Bedenk ook dat we ons gas verkocht werd aan het buitenland waar een veel lagere prijs wordt betaald door consumenten. Om hoge energieprijzen te lijf te gaan komt onze regering in de verleiding om dit te doen via schuldenovername. Verre van blijven!!

Een prijsplafond instellen is ook geen goed idee, want het zorgt ervoor dat de vraag naar energie hoog blijft, zonder de benodigde aanpassing. Die aanpassing is nodig omdat niet langer energie goedkoop zal zijn zoals voor de oorlog. Deze prijsverhoging is niet tijdelijk maar fundamenteel. We zien het nu al dat zonder prijsplafond consumenten al 10% minder gas verbruiken als een jaar daarvoor. Bovendien zal het politiek vrijwel onmogelijk blijken een prijsplafond er weer af te halen.

Een interssant idee dat kan helpen de sterk stijgende energierekening van huishoudens te beperken komt van Gabriel Felbermayr van het Oostenrijkse instituut voor economie. Hij stelt een prijsplafond voor van een standaard hoeveelheid geconsumeerde energie. Ieder huishouden krijgt die standaard hoeveelheid gas of elektriciteit goedkoop. Iedere additionele hoeveelheid tegen de veel hogere marktprijs.

Dit heeft twee voordelen: 1. Direct verlichting voor de (kleine) consument, 2. Prikkel tot besparing. Dit is dus veel beter dan ongedifferentieerde subsidiëring van iedereen.

Het marktmechanisme moet in stand worden gehouden om nieuwe investeringen in de opslag van energie mogelijk te maken plus de zoektocht naar nieuwe bronnen van energie in te zetten. Ieder land zal dat zelfstandig moeten aanpakken zonder al te veel te verwachten van de kant van de EU in dit opzicht. Ieder land dient zo veel mogelijk self supporting te worden.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.