-Frits Bosch- Onze democratie loopt op z’n einde. Doen we nog een reddingspoging?

In de eerste plaats denken we dan aan het decennialange cordon sanitaire wat rechts getroffen heeft. In feite bestaat dat cordon sanitaire nog steeds zoals diverse partijen zich daarover telkens uitlaten. Het lijkt ze ten eer te strekken. Dr Thierry Baudet duidt op het ‘kartel’ en het lijkt dat daar een grond van waarheid in zit.

Lees het proefschrift van Wouter Schakel, UvA, over het (wan)functioneren van onze democratie. Het is in de basis rot. Die conclusie komt helaas niet als een verrassing. De discussies in ons parlement zijn weerzinwekkend. Blijkbaar haat men elkaar. Hoe kan men van een democratie spreken als men elkaar niet respecteert maar haat?

Onze bevolking heeft middels de laatste verkiezingsuitslag laten weten dat het beleid ‘anders’ moet, vooral te beginnen bij het afgrendelen van de massa-immigratie. We ervaren nu dat dit dossier compleet vast zit. Het is vastgelopen door politieke tegenwerking intern, tegenwerking vanuit de Europese Unie en juridische uitsluiting. Het hangt niet op Noodwetgeving of Spoedwetgeving, nee, het wordt aan alle kanten principieel geblokkeerd.

De massa-immigratie gaat dus ‘gewoon’ door. De blokkade op het asieldossier is slechts indicatief voor de blokkades op zoveel dossiers. Ik denk dan aan de dossiers rond drugs, zorg, wonen, klimaat, armoede, noem maar op. Niets lijkt meer te lukken. Het gevolg is dat ‘de mensen in het land’ (dixit Hans Wiegel) steeds bozer worden en geef ze eens ongelijk. De conclusie kan niet anders zijn dan dat we vastgelopen zijn.

We constateren dat er in ons land inmiddels een grote groep mensen is die een religie aanhangen die niet overeenstemt met de principes van onze grondwet met als gevolg dat integratie amper plaatsvindt. Daarbinnen is er een groep die met binnenparlementaire en buitenparlementaire steun ons land wil ondermijnen. De demonstraties op 7 oktober hebben duidelijk gemaakt dat zij niet alleen Israel verachten, maar ook ons land. We hebben ze gezien met een zwart uniform met oortjes in. De mensen die ertegen protesteren werden het station uitgewerkt.

Fascisme is weer terug in de boezem van onze samenleving. En op 4 mei zeggen we met een strak gezicht: “dit nooit weer.” Vrijheid van meningsuiting heet het dan.

Denk ook aan de blokkades op onze snelwegen, BLM op de Dam, ‘de schop’, het geweld op de AZC’s, de vernielingen bij onze universiteiten, de tribalisatie. Vervolgens de semantische discussies in het parlement, de provocaties over en weer, de rechtstatelijke principes en ‘buiten spel zetten van de democratie’. De mensen in het land worden er misselijk van. En het gaat maar door. Nee, we laten het maar doorgaan, telkens opnieuw, telkens een stap verder, telkens weer meebuigen, telkens weer negeren en weer overgaan tot de orde van de dag.

Voor rechtgeaarde democraten is dit om ziek van te worden. Onze democratie wordt van binnenuit steeds verder uitgehold. Een ijskast wordt volgegooid om iets gedaan te krijgen, maar niete. Frustraties ‘all over the place’. We zijn vastgelopen is weer de conclusie.

In Nederland kan een ‘normaal’ kabinet niet gevormd worden. Het moet ‘buiten parlementair’ worden met een non-politicus aan het hoofd. De uitholling van de democratie is niet een puur Nederlands verschijnsel. In België, nota bene het land van vestiging van de Europese Commissie, is het een politieke puinhoop. Idem in Duitsland, Spanje, Zweden, Malta, Engeland; Hongarije is een apart geval.

In Frankrijk is het lachwekkend: links wint de verkiezingen maar er komt een rechtse premier, terwijl rechts op winst staat. Italië is een puinhoop: corrupt tot op het bot met een maffia die Europese geld krijgt uit de EU hervormingspot vanwege steun voor fictieve boerenbedrijven. Dit bedrog gedijt op basis van ons belastinggeld; morbider kan het niet worden. In Europa lijken de enige landen waar democratie nog echt floreren Noorwegen, Zwitserland en mogelijk Finland. Rechts rukt op, maar veel effectiever wordt het niet.

Nobelprijswinnaar literatuur 1953 Winston Churchill (1874-1965): “Niemand beweert dat democratie perfecte is. Er is zelfs beweerd dat het de slechtste staatsvorm is, op al die andere vormen na.” Democratie is een deugdelijk systeem, mits er goed mee omgesprongen wordt. Maar dat hebben we niet gedaan. We hebben het verkwanseld en dat doen we nog steeds.

Het is zo geleidelijk gebeurd dat we het nauwelijks merken, maar nu is de neergang overduidelijk. We kunnen er niet meer omheen. Democratie is een jong stelsel, pas zo’n honderd vijftig jaar oud, los van de democratie tijdens de Oude Grieken. Bij ons wordt Johan Rudolph Thorbecke (1798-1872) gezien als de grondlegger van ons parlementaire stelsel. Hij heeft zich al ontelbare malen in z’n graf omgekeerd. Arme Johan!

De kwestie is dat degenen die beleid formuleren dit met vrijblijvendheid kunnen doen, zonder enige persoonlijke consequentie als het resultaat van het beleid sterk tegenvalt of foutief blijkt te zijn. In de technische sector volgt ontslag als een brug verkeerd blijkt geconstrueerd en instort. In de politiek kunnen vele jaren wanbeleid gepleegd worden en dan wordt je als dank hoofd van de NAVO. Wanbeleid is gratis. Leugens, verdraaiingen en achterkamertjes zien we regelmatig voorbijkomen. “Hoe kan dit”, vragen de mensen in het land zich vertwijfeld af. Het zou ook helemaal niet moeten kunnen. De mensen in het land worden gebruuskeerd.

De vraag die ons bezighoudt is: “hoe nu verder?” Moeten we doormodderen op deze manier? Valt onze democratie nog te redden? Of moeten we overstappen naar het autocratisch model, wat weinig aanlokkelijk lijkt, kijkend naar Rusland en China. We zijn in spanning wat er in november in de Verenigde Staten gebeurt als Kamala Harris gekozen wordt of anders Donald Trump. Burgeroorlog? Autocratie? China en Rusland kijken geamuseerd toe.

Als we nog een reddingspoging willen ondernemen, dan is mijn advies om te beginnen met het uittreden uit de Europese Unie. Deze organisatie spoort niet langer. Sinds het Schengen verdrag, 1985, is het van kwaad tot erger gegaan. De focus staat verkeerd, het gaat steeds autocratischer. En het wordt met Ursula von der Leyen steeds erger. Een achttal door en door corrupte en arme landen komen erbij. Het is dondersmooi geweest, maar er is een tijd van komen en van gaan. Uit de EU gaan is lang niet gratis, maar zo kan het niet verder.

We moeten de regie in eigen handen nemen. Voorts meen ik dat we ons democratisch gehalte moeten opschroeven naar Zwitsers model met een kiesdrempel en stemplicht. En tenslotte moeten we veel strenger zijn op ondemocratische uitingen en daar hoort het cordon sanitaire ook bij. Er mogen niet langer politieke partijen uitgesloten worden. Partijen die anderen a priori uitsluiten worden voortaan zelf uitgesloten, einde partij.

Doen we nog een reddingspoging? Waar gehakt wordt vallen spaanders. Er dient een verplichte integratie te komen en bij criminaliteit van mensen met twee paspoorten volgt uitzettingen van de ganse familie naar het land van herkomst. Repressie is een lelijk woord. Helaas lijkt repressie toch niet te vermijden. Dit land dient eindelijk weer eens te gaan sporen.