-Frits Bosch- 'NPO Ombudsman steekt ON dood'

Rechtsfilosoof prof Paul Cliteur laat echter geen spaan heel van de twee rapporten van de Ombudsman. De Ombudsman zou geen recht doen aan de rechtsstaat en zelfs niet aan de mediawet en NPO Journalistieke Code. Cliteur laat zich evenmin onbetuigd qua dikte van zijn rapporten. En ook de advocaat mr Hakan Külcü van ON (wat een absolute topper!) heeft er geen gras over laten groeien, zoals blijkt uit zijn uitgebreide en vernietigende repliek tijdens de hoorzitting van ON met de ombudsman en NPO.

De zitting is een trieste vertoning, 12 mensen die compleet langs elkaar praten. Het aantal hooggekwalificeerde manuren die hiermee verloren gaat is aanzienlijk, mijn schatting nu vier ton euro. ON heeft op een tweetal punten toegegeven dat het beter had gemoeten en daarvan heeft geleerd. Maar nee, het intrekken van 94.000 euro subsidie dreigt.

De ombudsman baseert zijn kritiek mede op de talrijke klagers van de programma’s van ON. De klagers kijken blijkbaar gretig naar ON om zich eraan te kunnen ergeren. De algemene optiek is dat ON zo snel mogelijk dient te verdwijnen omdat dit disruptieve geluid niet geduld kan worden.

Wat is hier aan de hand? De twee rapporten van de NPO Ombudsman en rapport van Cliteur heb ik bestudeerd. Het is geen gemakkelijke kost. Mijn conclusie is dat hier sprake is van een botsing van culturen. Er is enerzijds de politiek correcte cultuur van de NPO en haar ombudsman en er is anderzijds de conservatieve cultuur van ON. De politiek correcte cultuur wordt veelal omschreven als progressief of vooruitstrevend, maar door conservatieven gepercipieerd als vooruitstrevend naar de hel, gelardeerd met woke, uitsluiting, dwang, cultuur kapot maken, discriminatie en algehele

verwoesting van Nederland met onze premier als landverrader en primus interpares. De conservatieve cultuur wordt door progressieven gepercipieerd als conservatief, gelardeerd met fascisme, xenofobie, racisme, discriminatie en islamofobie. Conservatieven worden per definitie afgeserveerd als radicaal rechts, extreem rechts of populistisch rechts. Een kind kan begrijpen dat hier twee partijen zijn die elkaar niet kunnen luchten of zien. Maar de sleutel tot de macht, de zeggenschap, ligt wel in handen van de progressieven. Live with it.

Wat ON vertoont zorgt bij progressieven voor een forse dosis cognitieve dissonantie. In feite vinden ze dat letterlijk alles wat ON naar voren brengt niet door de beugel kan. Alles wat Cliteur schrijft in volstrekt onjuist en alles van wat advocaat Külcü zegt en schrijft is volstrekt bezijden de waarheid en huichelachtig. Dit wordt niet rechtstreeks gezegd, maar kan het tussen de regels door lezen. Je proeft het, je voelt het en je ziet het. Kortom, alles wat van ONwege naar voren wordt gebracht vinden progressieven uiterst vreselijk.

Ik ben doende met het boek ‘Kafkaistan, democratie bedreigd door autocratie en fascisme’. Wat zich hier voordoet tussen NPO en ON is zeer herkenbaar. Het is kafkaësk. We leven nog niet in de wereld als van de bekende auteur Franz Kafka in begin vorige eeuw, maar we gaan beslist die kant op. We gaan naar Kafkaistan en er is geen houden aan. Het is de autocratische en fascistoïde wereld van uitsluiting, discriminatie en dwang. Het is een afschuwelijke wereld. Het is een walgelijke wereld. Conform in Kafka’s boek Het Proces zijn politiek correcten de beulen die zonder eerlijk proces het mes zetten op de keel van ON en daarna doorsnijden. Althans zo zie ik het vanuit mijn conservatieve dispositie.

En dan de onafzienbare bagger die gedebiteerd wordt in praatprogramma’s. We krijgen nu alles mee over Matthijs van Nieuwkerk als dictator en tiran. Nooit iets van gezegd 15 jaar lang. We leven in het post-Sinterklaas tijdperk en herinneren ons Erik van Muiswinkel die in het programma M ongehinderd pro Zwarte Piet burgers voor fascisten uitmaakt. Hij is tien jaar zwarte piet geweest. Nooit iets van gezegd. En zo kan ik nog wel een uur doorgaan. Het voortdurend met twee maten meten, de voortdurende cancelculture is Zum Kotzen. Maar de macht, het beschikken ligt bij ‘hen’. Het mes, pleeg de doodsteek, maar doe het snel!

Inderdaad, we zijn op weg naar Kafkaistan. Ik weet het helaas héél zeker…