-Frits Bosch- Krijgt Enoch Powell gelijk met zijn “Rivers of blood”?

Een amper vergeten en overleden Tory MP duikt weer op, classicus en intellectueel Enoch Powell (1912-1998). In 1968 voorspelde hij dat er vanwege de massa-immigratie ‘rivers of blood’ zullen zijn. Hij zei: “we lijken wel idioot dat we dit (de massa-immigratie) doen en onszelf hiermee ondermijnen.” Hij werd door de toenmalige Tory premier Edward Heath uit de partij gezet. De "Rivers of Blood"-toespraak werd op 20 april 1968 gehouden door parlementslid Powell op een bijeenkomst van het Conservatieve Politieke Centrum in Birmingham, Engeland. Zijn toespraak maakte verschillende opmerkingen, waaronder sterke kritiek op de aanzienlijke immigratie van het Gemenebest naar het Verenigd Koninkrijk en de voorgestelde Race Relations Act, die het illegaal maakte om huisvesting, werk of openbare diensten aan een persoon te weigeren op grond van huidskleur, ras, etnische of nationale afkomst in het land. Het werd bekend als de "Rivers of Blood"-toespraak, hoewel Powell er altijd naar verwees als "de toespraak van Birmingham". De eerste naam verwijst naar een profetie uit de Aeneis van Vergilius die Powell citeerde. De toespraak veroorzaakte een politieke storm, waardoor Powell een van de meest besproken en verdeeldheid zaaiende politici in het land werd. Het leidde tot zijn controversiële ontslag.

In zijn lange speech zei hij tot slot: “As I look ahead, I am filled with foreboding. Like the Roman, I seem to see "the River Tiber foaming with much blood". That tragic and intractable phenomenon which we watch with horror on the other side of the Atlantic but which there is interwoven with the history and existence of the States itself, is coming upon us here by our own volition and our own neglect. Indeed, it has all but come. In numerical terms, it will be of American proportions long before the end of the century. Only resolute and urgent action will avert it even now. Whether there will be the public will to demand and obtain that action, I do not know. All I know is that to see, and not to speak, would be the great betrayal.”

De vraag is: krijgt Powell gelijk? Dit gevraagd aan een Labour MP: “nee, Powell heeft ongelijk. Vele nieuwkomers doen prima werk voor ons land.” Een ander meent dat “de tekst van Powell enkel figuurlijk genomen moet worden en de situatie in de buitenwijken ernstig is.” Het is opmerkelijk dat Powell bijna zestig jaar later een vooruitziende blik heeft gehad. In zijn tijd was het immigratiesaldo 50.000. Het is alweer decennialang 200.000 en in 2023 het onthutsende aantal van 685.000 (Ipsos, ONS). Dat betekent zo’n 12 miljoen mensen import. Zij hebben inmiddels vele nazaten die geboren en getogen zijn in Engeland, maar zich nog steeds allochtoon voelen, zich zo gedragen en door etnische Britten als zodanig gezien worden. Dat zal het totaal op twintig miljoen brengen die deels wijken overnemen en gangs formeren en deels inderdaad nuttig werk doen, veelal aan de onderkant van de maatschappelijke ladder. Sommigen zijn inderdaad volledig geïntegreerd en zij duiken op in praatprogramma’s, zorgvuldig geselecteerd.

Er is niet geluisterd. Duitsland wordt door AfD gewaarschuwd en er wordt niet geluisterd. Frankrijk wordt door Le Pen gewaarschuwd en er wordt niet geluisterd. Nederland is gewaarschuwd door Janmaat en Fortuyn, er is niet geluisterd. Er wordt zelden geluisterd. Wie niet luisteren wil moet voelen. “Rivers of blood”? Het is niet te hopen. Het doet in de verte denken aan de uitspraak “Er komen tribunalen”, Van Houwelingen, FvD, tegen Sjoerdsma, D66. Het broeit als een dolle. Zie ook Frankrijk en Duitsland. Een oplossing lijkt niet voor handen. Politici ter weerszijden van het spectrum staan geheel verschillend in deze materie. Velen zijn wereldvreemd. The Economist vindt massa-immigratie geweldig als “bron van vernieuwing en vitaliteit; de immigranten zijn perfect geïntegreerd.” Ieder die de getto’s bezoekt, ziet dat het geheel anders is. Je verstand staat er bij stil. In Nederland is het weinig anders. De man spreekt (behoeftig) Nederlands, de vrouw spreekt na vijftig jaar in Nederland geen woord Nederlands, zie Lala Gül in haar twee geweldige boeken.

“Rivers of blood” is ook een economische kwestie. Als het veel slechter gaat, dan komen ze er. In Nederland is dit niet te voorzien met een partij in de regering die er alles aan willen doen om de massa-immigratie terug te dringen. Het is te hopen dat ze daarbij enige medewerking zal verkrijgen en dat er eindelijk eens geluisterd wordt…