De Nederlandse inflatie over de maand april 2023 was 5,2%. Dat is aanzienlijk lager dan een aantal maanden geleden maar weer hoger dan de inflatie in maart: 4,4%. Laten we eens inflatie nader beschouwen.
Regeringsleiders zijn niet graag bereid om inflatie te verklaren als resultante van hun eigen optreden. Ze komen met uitvluchten als “de oorlog met Rusland heeft de prijzen opgedreven”, of “COVID-19 was de oorzaak van inflatie” of “olieprijzen”. Dat is een leugen want de prijzen waren voordien fors gestegen. De huidige inflatie is de resultante van het jarenlange zogenaamde Quantitative Easing, QE, waarbij de Europese Centrale Bank leningen opkoopt en op de balans zet in ruil voor geld, het is monetaire verruiming. Deze geldcreatie leidt tot inflatie. De massieve schulden hebben geleid tot inflatie waardoor op haar beurt de schulden krimpen. Regeringsleiders hoor je daar niet over maar zou wel moeten: de hand steken in eigen boezem.
De regering int geld van de burger, belastinggeld, om daar verstandige investeringen mee te doen ten bate van het land en daarmee ten bate van de burger. Wat er nu gebeurt is dat er structureel investeringen mee gedaan worden waar de burger het mee oneens is (zie opkomst BBB) en daarnaast wordt het geld gebruikt om aan andere burgers van buiten het land te geven, in casu ruim 8 miljard voor asielzoekers plus geld naar de ECB ten behoeve van Zuid Europese schuldenlanden met een gat in hun hand. Dit zonder echt medeweten van de burger, onder het mom van representatieve vertegenwoordiging. En als dank voor dit alles krijgt de burger hoge inflatie om de oren vanwege de QE. En dan raar opkijken als de burger ten lange leste boos wordt, “Wie zijn de mensen.” Waar zijn de Gele hesjes?
Het standaard mandje van goederen waar de inflatie door berekend wordt wijzigt in de loop van de tijd. Regeringsleiders hebben de neiging om selectief te zijn met wat in het mandje gaat. Ze wensen immers geen hoge inflatie te rapporteren. Zaken die hen niet bevalt omdat dit de inflatie zou verhogen wordt erbuiten gelaten. Het is een vorm van manipulatie. Regeringsleiders hebben de neiging om te zeggen dat een matige vorm van inflatie goed is als “smeerolie” voor de economie. Dat is BS. Inflatie is roof met name van de lagere sociale klassen. Het is een aanslag op de koopkracht dat vooral de lagere klassen treft. Hogere sociale klassen zal het worst zijn als de spullen 5% duurder worden.
“We moeten geen deflatie krijgen, dat is niet goed!” Ook dat is BS, er is niets mis met goederen die goedkoper worden. Het komt ten hoede van de lagere sociale klassen. Minder armoede. Als de inflatie hoog is wordt gedaan alsof het een euvel is dat uit de hemel komt vallen zonder dat leiders daar iets aan kunnen doen. Nee. Het is de schuld van regeringsleiders door een inflatoir beleid. Burgers hebben dan alle recht om boos te worden. Belastinggeld is blijkbaar oneigenlijk aangewend.
Als inflatie vooral mensen aan de onderkant van de inkomensladder schaadt, de artikelen worden immers duurder, dan schaadt dat ook de middenstand. Plus de pensioenfondsen, die jarenlang geen inflatiecorrectie gekregen: pensioenen krimpen. De hogere inkomensgroepen hebben voordeel van inflatie. Want zij zijn de eigenaar van de activa die anderen willen kopen. Zij kunnen leningen aangaan en daarmee verstandige beleggingen doen die meer waard worden terwijl hun leningen krimpen. Hun activa stijgen in waarde en hun leningen dalen: bingo! De inkomensdispariteit neemt toe. Inflatie bevoordeelt hen. Het maakt hun schuld kleiner. Hyperinflatie zorgt ervoor dat iedereen een blauwe hoed krijgt. Is daar kans toe? Ja, bij deze mondiale schuldenposities wel. Het doet aan de Weimarrepubliek denken.
Inflatie is een transfer van vermogen van crediteuren naar debiteuren. Wie zijn de grootste debiteuren? Regeringen. Regeringen houden van inflatie omdat het schulden doet wegsmelten. Inflatie maskeert waarden van eigendom. Inflatie zorgt voor illusie. Men denkt rijker te worden. Maar het is een illusie. Het doet het BNP optisch groeien; regeringsleiders zijn er dus dol op. Het doet de waarde van bijvoorbeeld huizen optisch gigantisch stijgen, zonder dat dit wordt meegenomen in het inflatiecijfer. De inflatie van huizenprijzen komt ten gunste van de eigenaren maar is een nadeel voor de kopers, de instappers. Onwetendheid van de kopers wie de echte schuldigen zijn van deze disbalans, politici die hun handen in onschuld wassen en een andere kant op kijken. Nogmaals: inflatie is de schuld van regeringsleiders, maar ze geven de schuld aan anderen, graaiende ondernemers. Dat is een leugen.
Gaat dit de waarde van valuta beïnvloeden? De VS wordt minder dominant in de wereld, zowel politiek als economisch. Dat heeft op termijn consequenties voor de dollar als sleutelvaluta. De dollar staat onder druk door de gigantische schuldenpositie van de VS, vroeger crediteur met een enorm handelssurplus, nu al jaren debiteur met een enorm handelstekort. China doet er alles aan om de dollar te ondermijnen, te beginnen met de olielanden afrekenen in renminbi. We zien ook dat ontwikkelingslanden minder in dollars afrekenen. Deglobalisering en landen uitsluiten en straffen doen de rest. Andere valuta lijken niet aantrekkelijker dan de dollar, zoals de euro, de renminbi, het pond. Renminbi stoomt op. We zien dat centrale banken het ook niet lijken te vertrouwen want ze kopen veel goud, de traditionele standaard van geld. De waarde van goud is fors gestegen en zal verder stijgen, mede gezien de beperkte mogelijkheid van meer goud te delven.
Steun DDS op BackMe: samen pakken we het mediakartel aan. Deze steun is heel nuttig in deze zware economische tijden. Steun ons dus! Dat kan met een groter of een kleiner bedrag... en help ons het partijkartel en het mediakartel te slopen.
Regeren is vooruitzien. Het is in dit mistige geheel vooruit te zien. We zien wel snel schuivende mondiale panelen. We zien ook onverantwoord regeringsbeleid enorme schuldenposities, leidend tot hoge inflatie. Hyperinflatie mag niet uitgesloten worden. Burgers moeten zich op dit vlak weerbaarder tonen. Ze moeten eisen dat hun belastinggeld ten hunnen bate wordt besteed. Regeringen moeten teruggefloten worden als ze te ver gaan op dit terrein. Jelle Zijlstra wenste solide monetair beleid. Daar wordt niet aan voldaan. Gaat dit nog lang goed? So far, so good, maar het gaat wel langs het randje.
Frits Bosch, econoom en socioloog. Tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.