-Frits Bosch- De euro bestaat 25 jaar. We vieren geen feest. NEXIT!
De euro werd op 1 januari 1999 ingevoerd, maar op 1 januari 2002 vond in 12 lidstaten de omschakeling naar de euro plaats. Het belangrijkste argument om de euro te introduceren was om het bedrijfsleven makkelijker met elkaar handel te laten drijven. Dat dit voor burgers niet goed zou uitpakken was niet belangrijk. In de Europese Unie draait het telkens enkel om de de belangen van het bedrijfsleven. De euro is voor burgers schadelijk.
Euro is onzinnig
De euro is een onzinnige munt. Voordat de euro bestond had ieder Europese lidstaat een nationale munt. De euro deed deze munten in de prullenmand belanden, maar daarmee ook de mogelijkheid om te devalueren en te revalueren. Italië heeft talloze malen de lire gedevalueerd om de economie niet te veel uit de pas te laten lopen met de Noord-Europese landen en de export op peil te houden en de import niet te laten domineren. De lire verdween en het gevolg was dat Italië zwaar in de problemen kwam en het land, via de ECB, financieel geholpen moest worden door de Noord-Europese lidstaten. De gedachte bij de introductie van de euro was dat de Noord-Europese lidstaten hun lonen zouden verhogen om duurder te worden zodat ze minder zouden exporteren. Italië de economie zou hervormen. Beide zaken zijn niet of amper gebeurd. Het gevolg was dat de EU veranderde in een transferunie en dat de ECB een politieke instelling werd die deze vermogensoverdrachten regelde. Dat is echter allerminst de bedoeling van een centrale bank en al helemaal niet van een centrale bank van 27 lidstaten. De taakomschrijving een centrale bank is de waarde van de munt stabiel te houden, dus geen of amper inflatie in lijn met de economische groei.
Lees ook
ECB schadelijk beleid
De vraag is: is dat ECB beleid voor ons schadelijk? Ja, zeer schadelijk. Het is niet alleen schadelijk dat onze belastingbetalers Zuid-Europese burgers continu moeten subsidiëren vanuit vermeend altruïstische gevoelens, maar ook dat wij zelf getroffen worden door een morbide monetair beleid. Een voorbeeld. Van 2012 tot 2022 heeft de ECB met kracht de depositorente neerwaarts gedrukt naar het nulniveau en tenslotte naar -0,5%. Dat werd gedaan om Italië niet failliet te laten gaan, “want dat was ook slecht geweest voor Noord-Europese landen”, zo werd ons verzekerd. Dat is echter een onheus argument. Als Italië de lire nog had gehad dan had het land zich, zoals traditioneel gebruikelijk was, uit de problemen gedevalueerd. Nu kregen wij de rekening gepresenteerd via ultra lage rentes waardoor onze inflatie steigerde. De ECB ging vervolgens de inflatie te lijf met forse renteverhogingen. Het monetaire beleid is hectisch, politiek gedreven en schadelijk. De conclusie is dat de euro een munt is die handig voor het bedrijfsleven lijkt, maar een morbide munt is voor burgers.
Een NEXIT lijkt de juiste optie. Dit advies wordt niet lichtzinnig gegeven. Hoe mooi zou het zijn als de Europese samenwerking tot een dikke tien zou leiden. Dat doet het niet. De EU is een bureaucratisch ondemocratisch log samenwerkingsverband. De EU laat het op belangrijke dossiers afweten niet in de laatste plaats de massa-immigratie. Het is hier een tegenwerker in plaats van een medewerker. Vervolgens is de euro een morbide munt dat tot een onzindelijk monetair beleid leidt. De soevereiniteitsoverdracht die geleidelijk aan - zonder dat burgers goed doorhebben wat er feitelijk gebeurd - is verwerpelijk, evenals het streven naar een superstaat naar het model van de Sovjet Unie met de gewenste uitbreiding met zeven corrupte kandidaten vanuit machtswellust. De maat is vol: NEXIT.
Frits Bosch, econoom en socioloog, auteur van Links Verdriet.
