Na de Tweede Wereldoorlog was de gedachte “dit nooit weer. Europa moet één worden. Weg met het enge nationalisme.” De nationale staat moet verdwijnen: de aanval op de nationale staat werd ingezet. We horen het EC commissaris Guy Verhofstadt fulmineren tegen nationalisme. Hij wenst een federaal Europa, een politieke unie.
Het is natuurlijk absurd om de EU gelijk te stellen met het steven van de Nazi’s om Europa te overheersen. Maar toch zijn er veel raakpunten. Ik begin in Basel. De Hongaar Prof Alexandre Lamfalussy, 1929-2015, was president van de Bank for International Settlements, BIS, in Basel, van 1985 tot 1995. Hij was een groot voorstander van een politieke unie in Europa. Tijdens de jaarvergadering van de BIS in 1993 zei hij: “It would seem to me very strange if we did not insist on the need to make appropriate arrangements that would allow the gradual emergence and full operation once the EMU is complemented of a Community-wide macroeconomic fiscal policy which would be the natural complement to the common monetary policy of the Community”. Later suggereerde hij dit met kracht en ondemocratisch door te voeren.
Dit statement behelst het geloof van technocraten, tevens teruggaande naar Jean Monnet 1888-1979, de godfather van de Europese integratie, dat voor een wijs beleid een deskundig management en een financiële elite nodig is om Europa te laten floreren en om te vermijden dat ontevreden en verdeelde mensen een nationalistisch en schadelijk beleid zouden plegen dat weer tot oorlog in Europa zou leiden. Dit was de grondgedachte van Lamfallusy en Monnet en met hen zoveel meer en die gedachte is nog steeds overheersend. Het is een ernstige wanvoorstelling.
Het tegendeel is waar. Het doet ons beseffen dat het project van Europese eenwording in basis en van meet af aan een technocratische en ondemocratische affaire is. En dat is het nog steeds. Europese landen zijn niet meer met elkaar in oorlog geraakt vanwege de Europese eenwording (hoe vaak horen we dit beweren), maar vanwege het feit dat het democratieën zijn. Democratieën bevechten elkaar immers niet. Autocratieën contra democratieën bevechten elkaar wel. En juist het ondemocratisch en in feite autocratische proces van eenwording in de EU bevordert oorlog. Navrant.
Steun DDS op BackMe: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en het mediakartel aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden.
Het doet denken aan wat de gehate en later opgehangen Rijkscommissaris van Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog Arthur Seiss-Inquart in 1943 zei over Europese eenwording: “boven en verder dan de nationale staten zal onze leefomgeving transformeren naar een nieuwe spirituele realiteit. Het nieuwe Europa kan van nieuwe technologieën gebruik maken in een continentaal systeem van handel en communicatie op gezamenlijke basis. De welvaart zal snel toenemen als de nationale grenzen verdwenen zijn.” Kan deze tekst in het partijprogramma van VVD, Volt en D66? Führer Adolf Hitler was het hier uiteraard geheel mee eens, zij het niet ondemocratisch aangestuurd vanuit België maar ondemocratisch vanuit Duitsland.
Eens te meer moeten we ons teweer stellen tegen een Europese Unie die een ondemocratisch beleid pleegt met een ondemocratisch gekozen voorzitter. Het zorgt voor autocratie en oorlog. Het is gedoemd te mislukken.
Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.