-Frits Bosch- De Christen Unie begrijpt Christus niet

De Christen Unie interpreteert de boodschap van Jezus Christus onjuist. Ze menen dat ‘ik’ even solidair moet zijn ten opzichte van alle mensen, want volgens christenen zijn ‘alle mensen gelijk’. Ze menen dat we ieder mens in nood moeten helpen. Ze verwijzen vaak naar de Parabel van de Barmhartige Samaritaan. Dat is helaas een vergissing.

De mens kent verschillende schakering van empathie ten opzichte van de medemens. In principe is het zo dat hoe verder weg de ander staat ten opzichte van de ‘ik’, des te minder empathie en solidariteit men voelt. Dat ligt voor ieder mens verschillend, maar het kan vertaald worden in solidariteitsringen met een afnemende solidariteit ten opzichte van de ‘ik’ persoon.

Ik onderscheid tien solidariteitsringen: ring 1: gezin, vrouw en kinderen, ring 2: familieleden, ring 3: naaste vrienden, ring 4: kennissen, ring 5: club en buurtgenoten, ring 6: stadsgenoten, ring 7: provinciegenoten, ring 8: landgenoten, ring 9: continentgenoten, ring 10: wereldgenoten. Dit betekent dat als mensen van buitengelegen ringen naar binnen gelegen ringen stromen ze mogen rekenen op afnemende acceptatie en empathie. Dat wil zeggen dat mensen uit Oekraïne meer empathie ondervinden dan mensen uit Syrië. Christenen ontkennen of negeren die afnemende solidariteit. Alle mensen zijn ongelijk, maar in principe gelijkwaardig.

Door die vergissing meent men dat iedere asielzoeker dezelfde mate van empathie verdient als ieder ander. Door die vergissing wordt geen asielbeleid gevoerd, ofwel een verkeerd asielbeleid. Jezus maakt die vergissing niet. In de Bijbelse parabel van de Barmhartige Samaritaan, Lucas 10:25-35, vertelt Jezus dat twee hooggeplaatste Joden, een priester en een Leviet, weigeren hun handen vuil te maken aan een slachtoffer van een geweldsmisdrijf langs de kant van de weg. 

Maar een Samaritaan, een destijds door de Joden geminacht volk, is wel hulpvaardig en toont naastenliefde. De Samaritaan helpt hem op zijn ezel en brengt hem naar de dichtstbijzijnde herberg om verzorgd te worden, waarna de Samaritaan zijns weegs gaat. De strekking is dat je de ander helpt, ook al komt het je niet goed uit. De christelijke interpretatie hiervan is dat we iedere persoon waar mee je op deze aarde leeft evenveel moet helpen. De Samaritaan bood het slachtoffer opvang in de regio, de herberg, en ging daarna zijn eigen weg. 

Help DDS deze moeilijke tijden door te komen. Help ons een vuist te maken tegen de mainstream media én tegen het partijkartel. Strijd zij aan zij met ons. Doneer op BackMe en strijd zij-aan-zij met DDS tegen het de globalistische elites.

Hij bood hem niet zijn huis aan om daar altijd te verblijven. Dat zou ook absurd zijn. Jezus Christus heeft nergens gezegd dat we hulp moeten bieden aan slachtoffers ten koste van onszelf. Jezus zou nooit gezegd hebben dat we behoeftigen moeten huisvesten, zelfs als het dit ernstig ten koste van onze eigen leefomgeving gaat. Waarom doen wij dat dan wel?

Frits Bosch, econoom en socioloog. Tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.