Cognitieve dissonantie is de onaangename spanning die men
ervaart bij tegenstrijdige opvattingen, overtuigingen of ideeën of bij
handelen, strijdig met de eigen overtuiging. Nieuwe informatie, data, worden
geblokkeerd om de onaangename spanning, zelfs stress, te vermijden. Voorbeeld
te over: climate change, identity politics, kernreactoren, oorzaken van de
toxische polarisatie die het Westen treft of over het verval van het
christendom. De cognitieve dissonantie was gigantisch die avond. De
hoogopgeleiden horen informatie die strijdig is aan hun opvattingen zoals
verkregen van de geëigende kanalen, de
mainstream media. Ze nemen het voor
zoete koek aan dat wat msm brengt correct is: zo is het en niet anders. Dat is
strijdig met wat Bosch zegt en wat hij meent is dus per definitie onjuist. Ze
verkeren in een soort hypnose, een kunstmatig opgewekte trance gekenmerkt door
psyops, het patroon van woorden, de taal om de perceptie van de realiteit te
veranderen en van het gedrag te bepalen. De hoogopgeleiden maken het prima, ze
zijn welvarend, er is geen enkele prikkel en initiatief om te onderzoeken:
“heeft Bosch misschien toch ergens gelijk?” Het interesseert ze niet echt. De
Israëlische neuropsycholoog en filosoof Yeshayahu Leibowitz (1903-1994) zei dat
men de eigen visie niet baseert op kennis en nieuwe data, maar enkel op datgene
wat men geloven wil. Daar wil men niet van afwijken. Loopgraven zijn het
gevolg. Zo treurig is het.
De publicitaire “kanalen” zijn machtig en spannen nu
samen om rechts te kraken. Verdachtmakingen, uit de tent lokken, sarren en wat
dies meer zij, zijn aan de orde van de dag. De schande wordt steeds groter. De
ruimte voor debat wordt krachtig tegengewerkt, diep verscholen in de eigen
loopgraaf en stellig niet van plan daar uit te komen. En telkens denk ik ‘is ‘t
echt zo erg?’ om er steeds weer achter te komen dat het echt zo erg is.
Ondertussen wordt Wilders niet geestelijk maar lichamelijk vermoord, hij ziet
er bar slecht uit. Antisemitisme is ‘all over the place’. XR is een verbond
aangegaan met ‘From the river to the sea….’. Zijn stem daartegen wordt node
gemist, maar Wilders kan er niet tegen uitvaren, kaltgestellt door NSC.
Vrijbaan voor de antisemieten resteert.
De interviewer vraagt evolutie bioloog prof Richard
Dawkins of hij het erg vindt dat in Europa de kerken in hoog tempo worden
gesloopt en er 6.000 moskeeën op stapel staan. Ja, dat vindt Dawkins erg. Hij
is als atheist geen gelovig Christen, maar wel een cultuur christen. Dawkins
zegt dat de islam vrouwen achterstelt en homo’s niet accepteert. Opvallend is
dat Dawkins niet noemt dat volgens de Koran atheïsten en Joden vermoord dienen
te worden. Dat is echter niet zo gek vanwege bescherming van zijn eigen veiligheid.
De interviewer lijkt niet in te stemmen met Dawkins. Hoe kan dat? Het is toch
duidelijk te lezen in de Koran. Treedt hier cognitieve dissonantie op?
Wij zijn niet belijdend Christenen, niet cultuur
christen, maar empathisch christenen. Het christendom zit enkel nog in ons
onderbewustzijn. Het zorgt voor blindgang. “We zijn een gelukkig land. Nummer
zes op de lijst van Gallup. Waar heb je het over?” De kloof, de toxische
polarisatie, we zijn op weg naar Kafkaistan, de dystopie. Ga daar niet heen
roept Franz Kafka ons toe. Ze luisteren niet. De hoogopgeleiden zijn schuldig
aan de verwoesting van het Westen. De moreel superieuren, de moreel exhibitionisten,
de gezalfden, de uitverkorenen: zij zijn schuldig!
Frits Bosch is econoom en socioloog. Hij is tevens auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”. Zijn meest recente boek is Kafkaistan.