-Cultuur onder Vuur- Frans Timmermans begint nieuwe linkse partij: hoe kansrijk is de fusie?
Frans Timmermans krijgt zijn zin, en dat is slecht nieuws voor Nederland. De leden van GroenLinks en de Partij van de Arbeid gaan versneld stemmen over een fusie – een jaar eerder dan gepland – omdat Timmermans denkt dat het kabinet-Schoof elk moment kan vallen. Maar deze haastige linkse samensmelting belooft een chaos te worden, gedreven door een man die blind is voor de realiteit en de diepe verdeeldheid binnen zijn eigen kamp. Dit is niet de stabiliteit die Nederland nodig heeft, maar een recept voor nog meer linkse waanzin. Dat schrijft Rogier Janssen in dit stuk voor Cultuur onder Vuur.
Frans Timmermans krijgt zijn zin. De leden van GroenLinks en de Partij van de Arbeid gaan versneld stemmen over een fusie. Dat is een jaar eerder dan gepland.
Frans Timmermans verwacht dat kabinet valt
GroenLinks en PvdA hebben al een gezamenlijke fractie in de Eerste en Tweede Kamer, plus in het Europees Parlement. In de meeste gemeenten werken de partijen met één lijst. Aanvankelijk was het plan om voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 tot één officiële partij te komen. Maar Frans Timmermans wil doorpakken: volgens zijn inschatting kan het kabinet-Schoof elk moment vallen. Dat is geen onrealistische inschatting van de GL-PvdA-leider. Het kabinet sleept zich van crisis na crisis. Ondertussen blijven de beloofde resultaten uit, zoals een forse inperking van de asielinstroom.
Vleestaks, Israël en vliegen als splijtzwammen
Wat wel een onrealistische inschatting van Timmermans is, is dat de nieuwe groenrode partij een factor van stabiliteit zal zijn na de constante crises van kabinet-Schoof. De marxistische politicoloog Jouke Huijzer gelooft er niet in. In NRC noemt hij “een vleestaks, steun aan Israël of de aanleg van nieuwe vliegvelden” als voorbeelden van splijtzwammen. “Kiest de partij duidelijk positie, dan haakt een deel van de kiezers teleurgesteld af,” schrijft Huijzer. “Blijft de fusiepartij vaag, dan lopen kiezers naar concurrenten op links die wél duidelijk stelling nemen, zoals de SP of de Partij voor de Dieren.”
Lees ook: Frans Timmermans wil Koranlezingen in de Tweede Kamer
Rutger Groot Wassink
De linkse fusiepartij zou een “cadeautje voor rechts” zijn, voorspelt Huijzer. Rechtse partijen kunnen namelijk juist op onderwerpen als de vleestaks een wig drijven tussen GroenLinks-voorstanders en PvdA-tegenstanders. Het is twijfelachtig of Frans Timmermans als sterke leider deze verschillen kan overwinnen. GroenLinksers zetten namelijk nu al zijn leiderschap van de nieuwe partij op losse schroeven: GL-prominent Rutger Groot Wassink pleit in Parool voor democratische verkiezing van de partijleider.
Hoe ging het ook alweer bij het CDA?
Eén keer eerder is het grote partijen in Nederland gelukt om te fuseren en vervolgens de verkiezingen te winnen. In 1980 fuseerden de KVP, ARP en CHU tot het CDA. Tot 1994 leverde die partij de premier. "We rule this country," schijnt CDA-Kamerlid Joost van Iersel in die tijd te hebben gezegd. De prijs van de macht was echter een totale uitverkoop van alle principes waar de centrumrechtse volkspartij voor zegde te staan. Abortus, verlinksing van het onderwijs, EU-machtsoverdracht: op alle vlakken voerde de fusiepartij de agenda van de tegenpartijen uit.
Links elan ontbreekt nu al
Eenzelfde risico loopt een nieuwe linkse partij. De glans gaat verloren, het imago wordt dof. Maar is dat niet reeds het geval? Er is geen links elan om mee te beginnen. Links ligt in heel de wereld op zijn gat. Zelfs charismatische, welbespraakte politici lukt het maar niet om de kiezer te inspireren. De linkse agenda is nu eenmaal te bevlekt door de jaren van dwingelandij, neerbuigendheid en hoogmoed. Dat blijkt wel uit het zetelaantal in de peilingen: die blijft hangen rond de 25, niet eens de helft van wat PvdA en GroenLinks apart van elkaar in 1998 behaalden (55).
Zelfreflectie ontbreekt bij Timmermans
Wat niet bepaald vertrouwen wekt bij de kiezer, is het gebrek aan zelfreflectie bij Timmermans. In een jubelverklaring over de fusie op groenlinkspvda.nl spreekt de linkse leider over het “veilig houden” van “Nederland en Europa”, zonder een woord te besteden aan de PvdA-bezuinigingen op defensie die ons land in een precaire veiligheidssituatie heeft gebracht. De rol van GL-PvdA in het opdringen van woke, klimaatdwang en politiek-correcte censuur komt al helemaal niet aan bod.
Lees ook: Links blijft melaats, een jaar na de Kamerverkiezingen
Zwijgen over communisme
Timmermans stapt achteloos over het duistere GroenLinks-verleden heen. Zo spreekt hij gloedvol over de “de uiteenlopende socialistische, sociaaldemocratische, groene en vrijzinnige tradities”, zonder het communisme te noemen. Terwijl de Communistische Partij Nederland toch echt één van de oprichtingspartijen was van GroenLinks, en coryfeeën als Paul Rosenmöller wegliepen met communistische massamoordenaars als Pol Pot en Mao Zedong. Het gebrek aan wat de Duitsers Vergangenheitsbewältigung noemen maakt Timmermans’ tirades tegen Vladimir Poetin nogal ongeloofwaardig.
Elk nadeel heeft zijn voordeel
Frans Timmermans wil een 'big tent'-partij, met hemzelf als leider. Voor Cultuur onder Vuur kan dat een groot voordeel zijn. Dan is er één doelwit voor onze acties, met één herkenbaar gezicht. Laat de verkiezingen maar komen!
Dit artikel is geschreven door Rogier Janssen en verscheen eerst op de website Cultuur onder Vuur van de stichting Civitas Christiana. We hebben het artikel overgenomen met toestemming van de stichting, waarvoor dank!
