Zwaar terecht! Dikke vrouw in 'crop top' wordt restaurant uitgegooid en jankt, want 'bodyshaming'
Eetcafé Golden Corral in Pennsylvania, Amerika, knikkerde een vrouw het restaurant uit omdat ze 'te provocerend' was gekleed. Een andere klant had geklaagd. Ze kreeg de keuze om iets anders aan te trekken of de tent te verlaten. Via De Telegraaf.
Mevrouw is natuurlijk verdrietig en woedend, want het eetcafé heeft geen kledingvoorschriften, 'dus waarom mag ik niet met m'n dikke balg in een crop top jullie hamburgers naar binnen kiepen?' Enig begrip voor een bepaalde standaard is niet aan deze mevrouw besteed. Dat blijkt ook wel uit haar argumentatie, want ze zegt:
"Ik heb mensen met minder kleding zien rondlopen en tegen hen werd niets gezegd. Ik geloof daarom echt dat ik erop werd gewezen omdat ik niet de dunste ben en het dus niet als sexy wordt beschouwd.”
En inderdaad, op de Facebookfoto is te zien dat ze een prima argument voor de invoering van de boerka is. Maar zelf gooit ze het liever op 'bodyshaming' en 'discriminatie'. Wat ook de reden is dat ik hier nu over schrijf. Deze vormen van slachtofferschap leiden namelijk tot normvervaging en verlagingen van de algemene standaard. Iets waar het idee van 'bodyshaming' juist een remedie voor is, zoals mevrouw hier ook impliciet toegeeft:
"Ik had nog nooit een korte top gedragen en ik was in het begin nerveus, maar mijn man vond het mij goed staan en moedigde mij aan om het te dragen”, schrijft Emke. "Ik voelde mij er echt goed in, maar nu durf ik het nooit meer te dragen.”
Nou mevrouw, je man had het gewoon verkeerd en je lichaam probeerde je al te behoeden voor je fout.
Het benadrukken van slachtofferschap opent de deuren om in een zwembroek bij een Michelinster restaurant te gaan zitten, 'en anders discrimineer je mij'. Dreigt zoiets vaker te gebeuren, dan zul je zien dat restaurants haast genoodzaakt worden om kledingvoorschriften te moeten introduceren, anders verliezen ze klanten.
Zo'n maatregel waarmee algemene normen alleen nog kracht kunnen worden bijgezet als ze expliciet geformaliseerd zijn, is desastreus. Daar wordt het ook niet leuker van. Maar zolang dergelijke aandacht voor slachtofferschap blijft bestaan is dat wel de kant die we langzaamaan, zeker ook in Nederland, op zullen gaan.
