Zou Kuzu zichzelf nog serieus nemen? 'Dat diversiteit ten koste gaat van kwaliteit is een kulargument'

We hebben tijdens het debat van de afgelopen twee dagen veel gehoord van Geert Wilders, maar zijn politieke aartsrivaal, Tunahan Kuzu, heeft vandaag ook wat aandacht opgeëist met zijn zoveelste bizarre uiting, onder het mom "accepteren in plaats van integreren".

Met zo'n lijfspreuk wordt natuurlijk al meteen duidelijk dat je er niets van begrepen hebt - autochtonen die zich moeten aanpassen aan allochtonen is de omgekeerde wereld - en als je daarbij ook nog eens een pleidooi voor diversiteit houdt dat kant noch wal raakt, weet je wel hoe laat het is.

Zoals heel Nederland weet, is er een hele hoop mis met Rutte III. Waar we iets krijgen, nemen ze ons aan de andere kant weer alles af, en in plaats van ons geld in nuttige zaken te steken, stoppen we miljarden in een klimaatsprookje dat ons, zelfs als het zou kloppen, slechts een piepkleine fractie van een graad aan temperatuurverschil zou opleveren. Op één punt hoeven Rutte en zijn politieke makkers echter niét aangevallen te worden: de diversiteit van hun kabinet.

En toch is precies dat wat het DENK-opperhoofd doet. Hij vindt dat er te weinig vrouwen bij zitten - 'slechts' 10 van de 24 posten worden bezet door vrouwen - en een beetje kleur was ook wel welkom geweest, aldus Kuzu. "Diversiteit!" dus. Hij probeert meteen de verklaring die Rutte daarvoor eerder gaf - hij ging voor kwaliteit en niet enkel diversiteit - te pareren, door te zeggen dat Rutte daarmee suggereert dat diversiteit ten koste gaan van kwaliteit. En dat is voor de DENK-leider natuurlijk onacceptabel. Een "kulargument" noemt hij de verklaring van de premier.

Helaas heb ik slecht nieuws voor hem: diversiteit gaat ook daadwerkelijk ten koste van kwaliteit. En dat kun je enorm makkelijk beredeneren. Elk bedrijf, kabinet, of welke organisatie dan ook, wil natuurlijk zoveel mogelijk kwaliteit. Dat leidt kennelijk tot een situatie met te weinig diversiteit. Als je vervolgens je keuze gaat aanpassen om diversiteit te bevorderen, lever je per definitie wat kwaliteit in. Immers: als dit de kwalitatief beste optie was, hadden ze die toch wel meteen genomen?

Nee, diversiteit is helaas tot een doel op zich geworden. En met meerdere doelen - wat die doelen ook zijn - moet je per definitie afwegingen maken, en kijken wat je belangrijker vindt. Voor Rutte was dat - het verbaast me - kennelijk kwaliteit, en voor Kuzu is het diversiteit. Dat mag, maar wees daar dan ook alsjeblieft eerlijk over. Oké, Tuna?