Voormalig minister Henk Kamp, nu bestuursvoorzitter van de branchevereniging voor thuiszorg en verpleeghuiszorg Actiz, heeft een mededeling. 'De zorg voor ouderen moet anders', een revolutionair idee. Maar Kamp heeft wel een punt.
Volgens Kamp is de zorg te duur, inefficiënt en te arbeidsintensief. En dus moet het anders. Hij heeft alleen geen idee hóe dat precies anders moet. Daarvoor wil Kamp eenzelfde soort constructie als bij het Klimaatakkoord en diens 'klimaattafels'. Hij wil dus met diverse partijen om tafel, of eigenlijk tafels, om te kijken hoe de zorg allemaal anders ingericht kan worden.
Hij schetst een doemscenario: "Nu zitten we met 3 miljoen 65-plussers, over twintig jaar met 5 miljoen." De spoeling in de zorg is nu al behoorlijk dun, dus er zal inderdaad het één en ander moeten veranderen. Toch lijkt er bij Kamp nog steeds sprake te zijn van holle frasen. Zo stuurt hij met z'n eigen ideeën aan op 'maatwerk', weer zo'n loze term, waarmee hij dus af wil van 'allerlei modellen en gemiddelden', terwijl de zorgpopulatie alleen maar toeneemt. Dit is zoiets als pleiten voor meer individuele aandacht in de klas, terwijl die de komende jaren van dertig naar vijftig leerlingen gaat.
Waar hij wel een soort van punt heeft, is het bestrijden van de overdaad aan regels. Dat lijkt mij ook de makkelijkste klap om snel geld te besparen, efficiëntie te verbeteren verloop in de sector terug te dringen. Een ander goed punt van hem is dat hij inziet dat financiering van zorgorganisaties ingewikkeld is en onzekerheid met zich meebrengt. Iets wat ook eenvoudiger zou moeten kunnen.
Enerzijds schept het een sprankje hoop dat iemand als Kamp de boel probeert aan te zwengelen. Anderzijds zijn het ook juist figuren als Kamp die zelf verrekt weinig concrete ideeën hebben en al snel terugvallen in holle verkiezingsretoriek van het niveau: 'alles moet beter en sneller, voor minder geld'.