Zoon van Robin Williams en gevangene gebruiken hun kennis om gevangen in staat te stellen een normaal leven te leiden

Curtis Carroll is een gevangene in de bekende Amerikaanse gevangenis San Quentin. Zijn bijnaam luidt "Wall Street." Vanwaar die vreemde nickname? Simpel: de man is geobsedeerd met de aandelenmarkt. Sterker nog, hij spendeert maar liefst 18 uur per dag aan het bestuderen van aandelen en de manieren waarop ze stijgen dan wel dalen - en de redenen ervoor.

Hij heeft een zakboekje bij zich met daarin de namen zijn favoriete "penny stocks": goedkope aandelen die iedereen kan betalen. Curtin bestudeert de aanwezige patronen om te bepalen welke aandelen uiteindelijk geld zullen opleveren en welke niet.

Zijn belangrijkste tip voor medegevangenen (en anderen): investeer in bedrijven die gezondheid centraal stellen, niet in fastfoodketens als McDonalds. Ook is hij een fan van sociale media. "We stapten erin toen een aandeel $16 kostte. Gisteren was één aandeel $86 waard," zegt de man die op 17-jarige leeftijd veroordeeld werd voor moord en een gewapende overval.

Eén van Curtis' bijnamen is, zoals gezegd, "Wall Street." Maar hij heeft er nog één: "Het Orakel van San Quentin." Dit omdat hij onderhand een echte aandelenexpert is geworden en andere gevangenen regelmatig advies geeft. Sterker nog, hij heeft zijn krachten gebundeld met Zak Williams, de zoon van acteur Robin Williams die vorig jaar op veel te jonge leeftijd overleed (door zelfmoord).

Zak en Curtis geven tegenwoordig een cursus 'investeren in de aandelenmarkt' aan geïnteresseerde gevangenen van de gevangenis waar Curtis vastzit. Zak is namelijk een expert op het gebied van financiën en het inschatten van de waarde van technische bedrijven (waaronder bedrijven die bezig zijn met social media). Samen vormen ze een geweldig duo die zich tot doel hebben gesteld om gevangenen op te leiden tot goede aandelenhandelaren zodat ze op een legale manier geld kunnen verdienen.

Curtis werd geïnteresseerd in de aandelenmarkt toen hij zag dat een medegevangene de Wall Street Journal regelmatig las. Hij stalkte zijn celmaat dagelijks en vertelde hem: "Ik geef niet op tot je mij alles geleerd hebt wat je weet." En zo begon zijn onofficiële opleiding.

Zak deed het prima voor zichzelf, maar besloot vorig jaar om zijn leven te veranderen. Zijn vader pleegde namelijk zelfmoord. Zak bedacht toen dat het tijd was om het leven een beetje mooier te maken voor anderen. Hij nam contact op met organisaties die zich bezig houden met het rehabiliteren van gevangenen en kwam uiteindelijk terecht bij San Quentin. Daar ontmoette hij Curtis. De twee werden al snel vrienden.

Sindsdien geeft het due les aan andere gevangenen. Ze vertellen de gevangenen wat er gebeurt in de economie, wat slimme investeringsstrategieën zijn, en ze leren hen nieuwe vaardigheden die ze kunnen gebruiken als ze vrij komen. Williams legt uit:

Carroll:

En ja, hoe triest het ook is: dat soort mensen bestaan. Zeker in Amerika's vele ghettos.

Het is een schitterend initiatief waarbij criminelen geholpen worden om, na hun straf, op een normale manier geld te verdienen zonder dat ze de maatschappij daar schade mee berokkenen. Misschien het mooiste van dit verhaal is dat Zak dit werk nu doet vanwege zijn overleden vader:

Hoewel het duidelijk moge zijn dat criminelen gestraft moeten worden voor hun misdaden komen ze op een gegeven moment weer vrij. Als ze in de gevangenis niets nuttigs hebben geleerd is het eerste wat ze doen wéér een overval plegen; ze kennen immers geen andere manier om aan geld te komen.