Ze willen je dood, of in hun leugen

Je vraagt je wanhopig af waar ze zijn, die gematigde moslims. In ieder geval niet aan de zijde van heldin Ayaan Hirsi Ali.

Soms word ik er moe van. Je doet zo je best. Je brengt nuance naar een gehoor dat daar helemaal geen behoefte aan lijkt te hebben. Nee, de islam is geen monoliet. Echt, er zijn duizend interpretaties. Doe nou, kijk naar de praktijk. Ja, gematigde moslims bestaan. Geloof me, het zijn niet allemaal potentiële terroristen. Enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts.

Ik doe dat al een tijdje en krijg er een hoop ellende van. In de reacties onder mijn stukken word ik beschuldigd, belasterd en beledigd. Mensen die nog nooit in de Arabische wereld zijn geweest of zelfs maar de koran hebben opengeslagen roepen mij op “eens iets te lezen” over de islam. Vervelend, maar niet meer dan dat. En die paar bedreigingen die ik krijg van de zelfbenoemde – maar meestal anonieme – “contrajihadi’s” neem ik voor lief.

Waarheid

Want de waarheid kan, mag en moet worden gezegd. Ook - nee, zeker - als deze tegen de mening van politiekcorrect links en salonpopulistisch rechts ingaat. Maar hier is het problemen: die gematigde moslims, in al hun heterogeniteit, stellen je zo vaak zo teleur. Zelfs zo dat ook ik mij wel eens wanhopig afvraag of zij niet meer dan een wensdroom zijn, ontsprongen uit mijn eigen overoptimistische mensbeeld.

Woensdag was zo’n dag. De aanleiding: Brandeis University in Massachusetts heeft besloten Ayaan Hirsi Ali geen eredoctoraat toe te kennen. Dat wilde zij eigenlijk wel, maar de islamitische lobby heeft er een stokje voorgestoken. Want uiteindelijk kiezen moslims – niet alle, maar wel verreweg de meeste – toch voor hun geloof. Ook als dit ten koste gaat van de vrijheden die zij zelf zo graag (en terecht) opeisen. De goede naam van de Profeet weegt bijna altijd zwaarder dan de vrijheid van meningsuiting. Maar dat wist Ayaan natuurlijk allang.

Tweederde van de Nederlandse moslims verkiest de sharia boven de Grondwet en 70 procent meent dat er maar één interpretatie van de koran - de letterlijke - mogelijk is. IJzingwekkende statistieken, maar dat laat tenminste nog een derde over waar we wel op kunnen rekenen, toch? Nou nee, niet echt, zag ik gisteren op Twitter en Facebook, waar allerlei Nederlandse Mohammedanen zich verheugden over het feit Ayaan haar eredoctoraat niet kreeg.

Haatbaarden

En dit waren juist die hoofddoekloze moslima’s, de soort vrouwen die Ayaan Hirsi Ali op hun blote knieën zouden moeten danken dat zij de strijd is aangegaan met de haatbaarden die hen het leven onmogelijk willen maken. Maar nee, de goede naam van Mohammed is belangrijker. Vooral omdat deze “moderne’ dames (en heren) zich diep van binnen schuldig voelen omdat zij weten dat als je naar de letter van de tekst kijkt, de fundamentalisten betere moslims zijn dan zij. Dus leveren zij nu lipservice en slapen gerust in de wetenschap dat zij vandaag de islam hebben “verdedigd”. Morgen drinken zij een glaasje wijn, neuken een ongelovige en doen net alsof zij zich aan het sawm houden tijdens Ramadan. De hypocrisie druipt er vanaf.

Aan deze moderne moslima’s wil ik alleen nog even dit vragen: hoe zouden jullie een man noemen die op zijn vijftigste jullie 6-jarige dochter wil trouwen en haar ontmaagdt als zij negen jaar oud is? Nou? Precies.

Natuurlijk waren er ook hele volksstammen roomblanke “progressieven” die de beslissing van Brandeis University toejuichten. U kent ze wel de islamofiele GroenLinksers, van die huppelkutten die een hoofddoek omdoen als protest omdat een of andere mongoloide PVV’er heeft gezegd dat er daarvan teveel rondlopen in zijn zielloze Flevodorp. Wat maakt het uit dat in de Arabische wereld meisjes worden opgesloten, mishandeld en vermoord omdat zij weigeren dit symbool van reactionaire ongelijkheid te dragen.

Of van die hypergenuanceerde D66-types die zich rot lachen om Monty Pythons ‘Life of Brian’ of bewonderend naar Piss Christ kijken, maar islamsatire “te ver” vinden gaan en afwijzend het hoofd schudden als er weer eens een Mohammedcartoon verschijnt. Seksisten en racisten zijn het, want als Ayaan een blanke man was die het christendom bekritiseerde, zouden zij bij ieder eredoctoraat staan te applaudisseren. Maar ja, Afrikaanse vrouwen mogen zingen of bidden en verder moeten zij hun mond houden, toch?

Verachtelijke lafheid

Wie schoot Ayaan te hulp? Niet de Nederlandse kerken en synagogen (en al zeker niet de moskeeën), die hebben het te druk met het organiseren van Wildersprotesten en aangifteorgieën (da-ag, scheiding van kerk en staat). Nee het was ’s werelds beroemdste atheïst, Richard Dawkins, die een serie tweets de wereld instuurde waarin hij de leiding van Brandeis terecht van “despicable cowardice” beschuldigt. Weet u meteen van wie u het moet hebben als het om vrije meningsuiting gaat. Hoe ironisch is het dat Brandeis als van oorsprong Joodse universiteit toegeeft aan de druk van hen die het ras van haar stichters het meest haten, terwijl felle critici van het Judaïsme wel worden geëerd. Geen wonder dat Albert Einstein er al in 1953 een eredoctoraat weigerde.

Ondanks het feit dat zoveel gematigde moslims als vanouds partij kiezen voor de intolerantie van hun geloof en tegen onze democratische vrijheden, ondanks het feit dat er nooit, nooit, nooit islamitische massaprotesten tegen jihadisme, Jodenhaat of vrouwenonderdrukking plaatsvinden en ondanks het feit dat ik terwijl ik deze woorden schrijf weet dat ik een stroom van verwensingen (“islamofoob”, “racist”, “nazi”) over mij heen zal krijgen, zal ik de nuance blijven zoeken. Ik weiger mij bij het Simplicissimus van de islambashers en contrajihadi’s aan te sluiten. Waarom?

Omdat ik ze ken, die moderne, seculiere moslims. Omdat ik met ze bevriend ben, hier in Nederland, en omdat zij mijn collega’s waren in Marokko. Zij verdienen het niet op één hoop te worden geveegd met hen die hun levens bedreigen en onmogelijk maken. Zoals is gebeurd met helden Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh, alweer tien jaar geleden. Want heb je kritiek op de islam, moet je dood. Letterlijk volgens de fundamentalisten, “slechts” monddood als het aan de grote, zwijgende moslimmassa en hun overijverige meelopers ligt. Het is zoals Sean Penn zegt in The Thin Red Line: “They want you dead, or in their lie.”

Volg Bart Schut op Twitter en Facebook.