Verraad bij PowNed: van rebellie naar omroephuis met AvroTros
Er zijn momenten waarop je als volger van de publieke omroep even in je ogen moet wrijven. Dit is zo’n moment. PowNed, de omroep die ooit met veel bombarie werd gepresenteerd als dé rebelse kracht die het bestel op z’n kop zou zetten, fuseert nu doodleuk met... AvroTros. Ja, serieus. De omroep van brave formats, mainstream shows en voorspelbare televisie.
Wat een aanfluiting. Wat een verraad. En bovenal: wat een keihard signaal dat het bij PowNed allang niet meer gaat om journalistieke onafhankelijkheid of het opschudden van de status quo — maar om het veiligstellen van baantjes, budgetten en bonussen.
Van opruiend naar ordentelijk: hoe PowNed zich liet temmen
PowNed begon ooit met een duidelijke missie: tegendraads, bijtend, onaangepast. De omroep moest een frisse wind zijn in het vastgeroeste medialandschap. Onder leiding van Dominique Weesie — voormalig GeenStijl'er — werd beloofd dat PowNed de stem van de straat zou laten horen, tegen de hypocrisie van de gevestigde orde in.
Maar vandaag zien we iets totaal anders. De omroep die ooit de burger tegenover de macht wilde zetten, kiest nu voor een innige samenwerking met een van de meest gevestigde spelers van datzelfde medialandschap. In plaats van tegengas, krijgt de burger voortaan lauwe consensus. En wat zegt Weesie daarover? “Synergievoordelen.” Je verzint het niet.
Wie had gedacht dat het ‘rebelse’ PowNed zo makkelijk overstag zou gaan? Dat men zich vrijwillig zou laten opslokken in een ‘omroephuis’, waar achter de schermen alles gedeeld wordt met de oude garde van AvroTros? Dit is niet vernieuwen, dit is capituleren.
Dominique Weesie: rebel of regisseur van z'n eigen baantjescarrousel?
Een bijzonder opvallend detail: Weesie verdwijnt in de nieuwe constructie van het toneel als directeur. Dat klinkt misschien als een nederige stap terug, maar vergis je niet. Dit soort moves zijn zelden altruïstisch. Dit ruikt eerder naar een strategische positie voor de volgende fase: minder zichtbaarheid, meer invloed achter de schermen. Of simpelweg: uitgecashte eerbied.
Weesie praat over het belang van “een slagvaardige publieke omroep”, maar wie echt kritisch is, ziet het voor wat het is: een bestuurlijke schijnbeweging die vooral draait om het veiligstellen van subsidies en machtsstructuren. Het is het oude spelletje van meebuigen om zelf overeind te blijven.
En de kijker? Die wordt opnieuw bedrogen
De kijker merkt “weinig van deze verandering”, zeggen de omroepen. Natuurlijk niet. Want de ware verandering vindt plaats in de bestuurskamers. Daar worden deals gesloten die niets met publieke belangen te maken hebben, en alles met overleven binnen een bestel dat aan z’n eigen bureaucratie ten onder dreigt te gaan.
We mogen ons dus opmaken voor nog meer vlakke televisie. Nog meer voorspelbare formats. Nog meer ‘kritische’ journalistiek die niemand écht raakt. Ongehoord Nederland blijft over als enige echte rebelse omroep. PowNed is klaar. Over en uit. Ten grave gedragen.
De ironie van de bezuiniging: minder omroepen, méér compromissen
De bezuinigingen op de publieke omroep zijn ingrijpend, daar is geen twijfel over. Maar juist in tijden van krimp verwacht je lef. Je verwacht dat de kleine, uitgesproken partijen gaan staan voor hun unieke rol. In plaats daarvan vluchten ze in fusies, deals en structuurwijzigingen.
PowNed had een voorbeeld kunnen zijn. Een omroep die pal bleef staan voor zijn missie, ook als dat ten koste ging van invloed of budget. In plaats daarvan zien we hoe ze zich laten inkapselen door het systeem dat ze ooit wilden bestrijden. Is het dan werkelijk alleen maar een zaak van de zakken vullen van Weesie en z'n maatjes?
De definitieve ondergang van PowNed
Laten we helder zijn: dit is geen teken van de teloorgang van de publieke omroep — die is al jarenlang op sterven na dood. Dit is de val van PowNed. Een omroep die ooit werd gelanceerd als het tegendraadse alternatief. De brutale terriër die zich vastbeet in hypocrisie, zich niets aantrok van politieke correctheid, en juist dáár zat waar het pijn deed.
Maar anno 2025 is daar niets meer van over.
PowNed is niet langer een rebel. Geen vechter. Geen buitenstaander die het bestel van binnenuit wilde ontregelen. Nee, PowNed is nu gewoon onderdeel van het apparaat geworden. Ingeslikt, verteerd en uitgespuugd door het systeem dat het ooit wilde aanpakken.
Steun DDS! De Dagelijkse Standaard vecht tegen de stroom in en brengt u het nieuws en de opinie die de mainstream media vaak voor u verzwijgen. Maar dit belangrijke werk kost geld en wij zijn volledig afhankelijk van de steun van onze lezers. Wilt u dat wij doorgaan? Help ons dan met een donatie via BackMe! Elke bijdrage, groot of klein, helpt ons om uw stem te blijven vertegenwoordigen en de strijd voor een écht rechts geluid voort te zetten. Doneer nu via: https://dds.backme.org/
De fusie met AvroTros is geen strategische keuze. Het is overgave. Kapitulatie. En ja, misschien zelfs gewoon: ordinaire zakkenvullerij van een clubje dat zichzelf belangrijker is gaan vinden dan zijn missie.
Weesie en co. zijn niet over hun schaduw heen gestapt, zoals ze zelf beweren. Ze zijn er juist volledig in verdwenen.
En daarmee is PowNed — ooit de belofte van vernieuwing en verzet — niet meer dan een voetnoot geworden in het verhaal van de gevestigde orde. De geest van GeenStijl is definitief uitgeblust. Wat rest is een omroep zonder hart, zonder ruggengraat, zonder betekenis.
Rust zacht, PowNed. Je had beter verdiend. Of nee — wij hadden beter verdiend.
