Ze stond op een broodje te wachten bij Subway. Toen viel een man achter haar in eens in elkaar door een hartaanval

Toen Jodi McNeill 12 jaar oud was volgde ze een cursus 'babysitten' van de meisjesscouting. Ze zat in de laatste klas van de basisschool en dacht dat het handig zou zijn om de komende jaren een bijbaantje te nemen als babysitter; op die manier kon ze een leuk zakcentje verdienen voor zichzelf.

Daar werd haar de basis geleerd van hoe je voor kinderen moet zorgen; hoe je ze moet voeden, verschonen, en ga zo maar door.

Opvallend genoeg leerden haar trainers haar ook eerste hulp: oftewel, wat ze moest doen als iemand ineens ernstig in de problemen kwam. De gedachte hierachter is dat met name jonge babies soms gezondheidsproblemen hebben. Maar toch: de meeste participanten, waaronder Jodi, dachten dat ze deze kennis nooit nodig zouden hebben. Daarom volgde ze de training wel, maar besteedde ze er niet al te veel aandacht aan.

Flash forward naar dit jaar. Jodi is nu 17 jaar oud en zit in de laatste klas van de middelbare school. Ze is dus al bezig met de universiteit: wat wil ze studeren en waar?

Aangezien haar vader een brandweerman is en Jodi opgevoed is met de gedachte dat je anderen moet helpen werkt ze in haar vrije tijd in een lokaal ziekenhuis om mensen te helpen met lichte verwondingen. Onlangs was ze aan het werk; alles ging zoals verwacht. Er kwamen wat patiënten binnen, maar niets serieus.

Toen besloot Jodi om, tijdens de lunch, een broodje te halen bij de Subway. Wat daar gebeurde veranderde haar van het ene op het andere moment in een ware heldin.

"Toen ik op mijn broodje wachtte stonden er achter mij twee mensen - een man en zijn vrouw. Opeens begon de vrouw te gillen. Ik keek om en zag meteen wat er aan de hand was: de man was ingestort door een serieuze hartaanval."

Op dat moment kwam Jodi in actie. Ze dacht dat ze haar eerste hulpcursus vergeten was, maar dat bleek allerminst het geval te zijn. Haar lichaam en geest waren één: ze ging op de man zitten en gaf hem hartmassages. Tien minuten later arriveerde er een ambulance waarna het ambulancepersoneel het van haar overnam.

Ongelooflijk genoeg overleefde man deze zware hartaanval - met dank aan Jodi. Als zij niet had ingegrepen was hij namelijk vrijwel zeker overleden.

Na afloop - toen duidelijk was dat de man het zou overleven - werd Jodi terecht geëerd als een ware lokale heldin. Ze kreeg bijzonder veel erkenning en aandacht in kranten en op websites, en kreeg even later een mooie bos bloemen met een lief briefje van de man die ze redde. Hij schrijft aan haar: