Het aantal aangehouden criminele jongeren is de afgelopen veertig jaar verviervoudigd. Zwakbegaafde jongeren zijn daarbij zwaar oververtegenwoordigd. Dit zijn opmerkelijke conclusies uit een rapport van UvA-onderzoekers dat vandaag verschijnt. Wat kunnen we hiervan leren? In ieder geval dat het softie-beleid niet werkt.
Het is niet helemaal duidelijk hoe groot het aandeel zwakbegaafden onder de criminele jongeren exact is, maar de schattingen van betrokkenen variëren van 30-50% tot zelfs 70%. En dat is ontzettend veel! Ter vergelijking: in totaal vormt de groep jongeren met een IQ lager dan 85 maar 16 procent van alle Nederlandse jongeren.
Verder opmerkelijk:
Het hoge percentage zwakbegaafde jongeren onder zware criminelen kan volgens de wetenschappers worden verklaard doordat er vaak pas bij herhaling van crimineel gedrag onderzoek wordt gedaan naar de begaafdheid van de jeugdige verdachten.
Omdat de 'normale' aanpak niet effectief genoeg is voor licht verstandelijk gehandicapten vervallen zij in de loop der tijd sneller in zwaarder crimineel gedrag.
Dus: zwakbegaafde jongeren zijn niet gebaat bij de huidige aanpak en gaan na hun 'straf' lekker verder met het vervolgen van hun criminele carrière. In ieder geval bevrijdt ons dit van de
naïeve droom dat een zachte aanpak de oplossing is voor jeugdige criminelen.
En dat is ook wel logisch. De flower-power aanpak van jongeren die van het padje af zijn, werkt misschien voor de intelligente jongere die wegens een ongelukkige samenloop van omstandigheden de verkeerde keuzes heeft gemaakt. Bij hem of haar kan coulance en vertrouwen misschien effectief zijn en maken dat het een brave burger wordt.
Maar bij zwakbegaafde jongeren werkt dat duidelijk niet. Die moet je gewoon met harde hand duidelijk maken hoe we ons wel en hoe we ons niet gedragen in dit land. Dat is niet zielig, maar dat is wat deze jongeren nodig hebben. Het is veel zieliger om de zwakbegaafde te laten spartelen, omdat we dat nu eenmaal beter kunnen verzoenen met ons eigen geweten.