Het eredoctoraat van lesbisch filosofe Judith Butler heeft veel woede opgeroepen.
Afgelopen week werd Butler gedecoreerd tot doctor honoris causa van de universiteit Bordeaux-III 'Michel de Montaigne'. Deze eer heeft zij te danken aan haar gender-theorie en feministische filosofie, waarin zij de grondvesten van het biologische geslacht aantaste. Maar niet iedereen is hier gelukkig mee: Butler werd na de benoeming door demonstranten uitgejouwd. Maar in hoeverre is de huidige genderwaanzin de 'schuld' van een filosofe?
Volgens de theorie van Butler is het geslacht slechts een constructie. Man- of vrouwzijn wordt niet vanuit de natuur meegegeven, maar ontstaat door sociale patronen. De sociale praktijk dwingt ons in de categorie 'man' of 'vrouw', aldus Butler. Maar wat geconstrueerd wordt, kan gedeconstrueerd worden. En dat leidt dus tot waanzinnige taferelen zoals deze, deze en natuurlijk deze. We hoeven geen man meer te zijn, of vrouw. We zijn gewoon van allebei een beetje of beide niets. Net wat we zelf willen.
Het is ook vanwege deze excessen dat de Franse katholieke organisatie FSP haar onvrede uitsprak over de huldiging van Butlers genderstudies. Volgens de Franse krant Le Figaro protesteren katholieke organisaties tegen het feit dat ongefundeerde en ideologische theorieën als die van Butler inmiddels doordringen tot in het onderwijsmateriaal voor biologie. En daar hebben de katholieken een punt.
Want: leuk en aardig hoor, zo'n theorie dat 'man' en 'vrouw' slechts sociale constructies zijn. Een heel verfrissende kijk op de zaak. Maar ook niet meer dan dat. Waarom laten we de gendertheorie de common sense van het gegeven (biologische) geslacht verdringen?
Niet omdat de gendertheorie beter onderbouwd is dan andere theoriën. Maar omdat de gendertheorie ons eigenlijk wel heel goed uitkomt. Iedere theorie die stelt dat we dingen niet hoeven te accepteren zoals ze gegeven zijn, maar dat we ze kunnen onderwerpen aan de wil van ons 'ik', is koren op onze molen. Daarom onderwijzen we onze kinderen dat man en vrouw-zijn ouderwets is. Nee, je eigen 'ik' ontwerpen, met gender en al, zo doen we dat in de 21ste eeuw.
Foto: www.photobucket.com door zaper00