Waarom zouden we de verliezen socialiseren?
Gisteren werd op DDS
opgeroepen een petitie te tekenen met de strekking 'of de Grieken eruit, of wij eruit'. De Grieken uit de eurozone gooien is op het eerste gezicht geen idioot idee. Nood breekt wet en het Griekse voortmodderen bedreigt het voortbestaan van de euro. Maar moeten we ons ervan vergewissen dat de Grieken eruit gooien de doodsteek is voor de gehele Club Med. Als lidmaatschap van de eurozone niet onaantastbaar blijkt, zullen de markten in blinde paniek de yields op Spaans en Italiaans staatspapier zodanig doen stijgen, dat hun positie net zo onhoudbaar wordt als die van Griekenland. Griekenland eruit is Zuid-Europa eruit.
Misschien zijn er mensen die die prijs willen betalen, dat is niet ondenkbaar. We moeten ons echter wel realiseren dat Griekenland dan zal defaulten op zowat al zijn staatspapier, door hun onmogelijke situatie zullen andere Zuid-Europese landen volgen. Daar gaan onze investeringen en bailoutbijdragen. Griekenland eruit schoppen is vanwege de kettingreactie die erop volgt erg duur.
Echter, zelf uit het Europese leven stappen is een nog veel onverstandiger stap. Waarom zou Nederland zijn relatief stabiele positie in de euro opgeven vanwege Griekse blunders? Dan betalen wij alsnog de prijs voor Grieks falen. In beide exit-strategieën zit de fout dat verliezen (bailoutmiljarden) gesocialiseerd worden. Griekenlands hopeloze schuldenpositie kunnen we beter te lijf gaan door het land te laten defaulten op de private investeringen. Daar raken de markten ook ongetwijfeld van in paniek, maar het spaart in ieder geval voor het moment onze eigen belastingcenten. Het is geen definitieve oplossing, maar die zijn sowieso niet voorhanden in deze schuldencrisis waarin alles voortmodderen blijft. En hoewel niemand het weet, lijkt pappen en nathouden mij momenteel goedkoper en veiliger dan al bij voorbaat afscheid nemen van ons belastinggeld.