1. Home
  2. 'Wetenschappers' aan Universiteit Utrecht proberen 'institutioneel racisme' te definiëren: leidt juist tot vooroordelen

'Wetenschappers' aan Universiteit Utrecht proberen 'institutioneel racisme' te definiëren: leidt juist tot vooroordelen

Geen categorie29 sep 2020, 17:00
Alle vier de docenten/hoogleraren hebben typische D66/GroenLinks vakgebieden en thema's, zoals: Internationaal Europees Recht, gelijkheid, marginalisatie, uitsluiting, interdisciplinaire genderstudies (ja, echt), de Decolonization-werkgroep (ja.. écht) en de zogeheten "Thuiskoloniale cultuur". En allemaal doen ze dus een poging om tot een definitie te komen, die som ik hier even op.
Het is werkelijk niet te bevatten hoe erg ze om de hete brei heendraaien. Veel blanken in één ruimte is al praktisch institutioneel racisme volgens de logica van deze mensen. Omdat een buitenlandse student daardoor al een drempel zou kunnen ervaren en zich niet thuis zou kunnen voelen bij die groep. Nou, wát een drama zeg.
Wat ze in dat artikel beschrijven lijkt wel een soort mietjes-communisme, een slap aftreksel van wat de Rode Khmer in Cambodja heeft gedaan. Daar schoten ze iedereen af die een bril droeg, want dat was het teken van een intellectueel (en dus van ongelijkheid). En als het aan deze mensen ligt maakt de dominante meerderheid (blanke mannen en in mindere mate blanke vrouwen) plaats voor de achtergestelde (gekleurde) minderheid. Want zoals de Cambodjaanse intellectueel onvermijdelijk de eerlijke en hardwerkende Cambodjaanse arbeider uit zou buiten, zo buit de 'witte man' op dit moment elke andere minderheid uit.
De oplossing zit hem volgens deze figuren natuurlijk in dezelfde inspiratieloze bagger als altijd: bewustwording creëren, een kritische blik naar jezelf en je omgeving ontwikkelen, gedram over quota's en natuurlijk: anoniem solliciteren of een 'transparante sollicitatieprocedure'.
Het uiteindelijke effect hiervan lijken ze niet te (willen) zien. Want stel je toch eens voor dat ik in een HR-functie zit waar ik wekenlang kritisch naar m'n eigen handelen heb gekeken. Ik neem mezelf voor om een paar keer de voorkeur te geven aan wat buitenlands uitziende sollicitanten. Als dat niet bevalt dan versterkt dat de eventuele vooroordelen die ik misschien eerder, voor mijn zelf gecreëerde bewustwording, al wel had.
Maar ook als het wél bevalt dan is er vroeg of laat (en met of zonder quota) twijfel over of die werknemers daar wel echt vanwege hun vaardigheden zijn aangenomen of vanwege 'diversiteit'. Op dat moment heb ik trouwens ook direct gehandeld op basis van een nieuw vooroordeel, want ik ga er tijdens de sollicitatieprocedure dan op basis van iemands huidskleur vanuit dat diegene waarschijnlijk in een achtergestelde positie zit en mijn ('witte') hulp nodig heeft om eruit te komen.
Wat zij doen is bij iedere vorm van vermeende ongelijkheid wijzen naar 'het westen', 'de patriarchale samenleving', 'de witte Nederlander', 'boze witte mannen', 'het koloniale verleden' en het verwijt van het hebben van een 'eurocentrische blik op de geschiedenis'. Ze draaien eromheen, maar ze willen volgens mij gewoon grote delen van de westerse cultuur afbreken en te komen tot een soort eenheidsworst van diversiteit, want er is altijd wel iemand minder gelijk dan een ander...
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten