Frans Weekers is de ergste vijand die de belastingdienst zich kan voorstellen. Dit terwijl hij eigenlijk de beste vriend van de belastingdienst hoort te zijn.
Dat is mijn conclusie na
dit artikel te hebben gelezen in De Telegraaf en
deze column van onze eigen Tim Engelbart op DDS gistermorgen. Kijk nog maar eens goed naar deze cijfers uit de peiling van Maurice de Hond:
De meeste Nederlanders vinden dat staatssecretaris Frans Weekers (Financiën) op had moeten stappen omdat hij de fraude met toeslagen slecht zou hebben aangepakt. Uit een peiling van Maurice de Hond blijkt dat 61 procent van de kiezers voor een motie van wantrouwen tegen de bewindsman zou hebben gestemd.
Zelfs onder VVD'ers is het vertrouwen in Weekers flink gedaald. Maar liefst 47 procent van de achterban steunt een motie van wantrouwen. Dat is opmerkelijk aangezien Weekers een VVD'er is.
Tim legde zondag al uit dat dit wéér een nieuw probleem vormt voor het kabinet. Dat klopt. Maar er is een, politiek gezien, nog veel belangrijkere ontwikkeling gaande: Weekers ondermijnt het vertrouwen in de belastingdienst. Nu had ik dat al niet, maar de meeste Nederlanders wel. Als de staatssecretaris zo doorgaat is dat straks niet meer zo.
Het vertrouwen in de politiek is al tot een nulpunt gedaald, maar tot nu toe heeft de belastingdienst daar weinig last van gehad. Het hoe en waarom is mij een raadsel, maar de belastingbetaler denkt nog altijd dat deze dienst te vertrouwen is en het beste met hem voorheeft. Als Weekers mag blijven zitten wordt dat vertrouwen echter ondermijnd.
De staatssecretaris kan als hij het nodig acht dingen heel snel en effectief regelen, maar als het over bijvoorbeeld Bulgarenfraude gaat staat hij er met de handen in de zakken bij te kijken, doet hij niets, en komt hij daar nog mee weg ook. En de Nederlandse belastingbetaler maar koffers met geld naar Den Haag brengen... waarna diezelfde koffers meteen worden doorgesluisd naar Oost-Europa.
Als mensen daar dan vragen over hebben, zoals de gehele oppositie afgelopen dinsdag, weigert Weekers feitelijk gewoon om antwoord te geven. Hij danst wat om de hete brei heen, en dat is het dan. Zie hier twee toch wel relevante vragen van CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt die de staatssecretaris gewoon negeerde:
Naar aanleiding van een aantal recente berichten hebben wij nog een paar losse vragen. Klopt het dat ook na 2008 zorgtoeslagen en huurtoeslagen uitbetaald zijn aan mensen die in Marokko wonen en, zo ja, wanneer en hoeveel?
Over het jaar 2009 -- vier jaar geleden -- moeten nog maar liefst 100.000 aanslagen definitief vastgesteld worden. Van hoeveel van deze mensen is de verblijfplaats in Nederland bekend en van hoeveel niet? Is er enige schatting van te maken hoeveel misbruik hiertussen zit of ligt de hele achterstand aan een gebrekkig georganiseerde Belastingdienst Toeslagen. Kan de regering aangeven of toeslagen bij terugkeer naar Polen worden stopgezet en hoeveel toeslagen van mensen die in Polen wonen nog doorlopen?
En dat is nog niet eens alles. Belangrijke vragen worden genegeerd, maar hij kan wél het briefje van Jos van Rey adequaat afhandelen. Die amice brief kwam bijvoorbeeld onmiddelijk terecht bij een speciale afdeling die zorg droeg voor zijn problemen. Dát kan dan weer wel. Aan de andere kant doet Weekers niets met klachten van belastingambtenaren die klagen over het systeem omdat het ze is opgevallen dat Bulgaren aan het subsidie-infuus liggen, er zorgtoeslag wordt betaald aan mensen die helemaal geen zorgverzekering hebben, én twee dozijn mensen huurtoeslag ontvangen voor dezelfde woning.
Wat voor effect denkt Weekers dat dit heeft op het vertrouwen van de burger in de politiek én instanties als de belastingdienst? Als dat vertrouwen weg is terwijl er wel bijzonder hoge belastingen worden geheven krijg je binnenkort in Nederland Griekse en Spaanse toestanden. Heeft de staatssecretaris dat er werkelijk voor over, als hij maar mag blijven zitten?
