Wat spreekt in het voordeel van Oranje op het WK 2014?

Het Nederlandse elftal heeft zich soepel geplaatst voor het wereldkampioenschap voetbal, dat deze zomer wordt georganiseerd in Brazilië. Tien wedstrijden, 28 punten en een spetterend doelsaldo van 34 goals voor en vier tegen. Bondscoach Louis van Gaal had het amper beter kunnen doen. Bovendien bleef Oranje ook overeind in de oefenwedstrijden, waardoor 2013 werd afgesloten zonder ook maar één nederlaag.  

Wat een verschil met het rampjaar 2012, toen op het Europees kampioenschap de drie groepswedstrijden uitdraaiden op een marteling voor Oranjefans. Denemarken, Duitsland en vervolgens Portugal legden de zwakke plekken van Nederland pijnlijk bloot. Het trotse Oranje, dat twee jaar eerder nog in de finale van het WK alle kans had om Spanje te slachten, bleek ernstig te kort te schieten op het gebied van fitheid, teamgeest en offensief vernuft. 

De voetbalbond KNVB wipte Bert van Marwijk en gaf Louis van Gaal een tweede kans om Oranje naar een WK te leiden. De bond voelde aan dat na de wat introverte Van Marwijk, een strenge oefenmeester nodig was om het maximale uit de ouder wordende generatie sterren te peuren. Voor Van Gaal is niets belangrijker dan het team en moet iedereen zich schikken naar de noden van het grotere geheel. Elke speler krijgt een takenpakket mee en moet dat vervolgens zo goed mogelijk uitvoeren. Dat vergt discipline op en ook buiten het veld. Wie verzaakt, brengt zijn teamgenoten in moeilijkheden en verzwakt daarmee de algehele prestatie. Zo luidt de filosofie van de Amsterdammer, en dat lijkt precies te zijn wat deze selectie prikkelt en nodig heeft. 

Wat zijn de kansen en welke favorietenrol heeft oranje in de groepsfase voor het WK ? (bron: bet.nl) De drie opponenten van Nederland in de groepsfase zijn titelverdediger Spanje, Chili en Australië. Het ligt voor de hand dat "La Roja" na drie toernooiwinsten op rij heeft gepiekt en dat concurrerende coaches inmiddels wapens hebben ontwikkeld om het combinatiespel van Spanje te ontregelen. Brazilië demonstreerde dat vorige zomer in de finale van de Confederations Cup (3-0). 

Chili zal zichzelf moed inpraten dat ze drie semi-thuiswedstrijden spelen in Brazilië. Het thuisvoordeel op een WK is echter bijna non-existent geworden, een relikwie uit het verleden toen het nog een uitputtende onderneming was om naar de andere kant van de wereld te reizen. Sinds 1978 is alleen Frankrijk in 1998 er in geslaagd om als gastland de finale te bereiken. Chili placht offensief te denken en spelen, maar als het niet lukt om het balbezit te domineren heeft het land ook de spelers in huis voor stekende counterattacks. Spelers zoals Jorge Validivia (Palmeiras) en uiteraard Gutierrez (FC Twente). In de Zuid-Amerikaanse kwalificatiegroep, zonder de Brazilianen, kwam Chili tot 28 punten uit achttien duels en een doelsaldo van plus vier. Niet indrukwekkend.  

Australië heeft een Griekse bondscoach en een 35-jarige, in de Japanse competitie spelende aanvoerder (Lucas Neill). In de kwalificatiegroep werd verloren van Jordanië en twee keer gelijk gespeeld tegen Oman. De belangrijkste aanvaller Tim Cahill is 33 jaar en verdient zijn geld in de VS. Kortom, voor Australië ziet het er somber uit.  

Wat na de groepsfase gebeurt laat zich lastiger analyseren, omdat immers veel afhangt van de gebeurtenissen in de andere poules. Maar voor het solide Nederlandse elftal, dat wereldtoppers als Robin van Persie, Arjen Robben, Kevin Strootman en de herboren Wesley Sneijder in huis heeft, is groep B uitdagend maar overkomelijk. De strakke hand van Van Gaal, de sympathie die het Braziliaanse publiek heeft voor Oranje (mits we niet tegen de Seleçao spelen), de pijn van Euro 2012 en het besef dat het voor deze generatie het nu of nooit wordt, kunnen Oranje op dit twintigste WK naar grote hoogtes stuwen.