Wat media niet vertellen over George Soros en Steve Bannon
De huidige mediaberichtgeving over George Soros ontaardt in een gevalletje uit z'n verband trekken en hyperbolen. Wat bedoel ik daarmee? Nou, de media zeggen heel veel over George Soros, maar daar waar het werkelijk om draait krijgt geen aandacht. En dat is jammer, want de casus bood een uitmuntende kans om eens te spreken over de constructie van het maatschappelijk debat en de invloed van personen en organisaties zoals de Open Society Foundation, maar ook Steve Bannon.
Het Soros-debat werd direct in de kiem gesmoord omdat de NOS de religieuze achtergrond van de beste man dermate relevant vond dat zelfs onbesneden mannen zich eraan stoorden. Typisch. Ook de NRC ging de mist in door in te gaan op de standpunten van Soros, waarbij die standpunten zogenaamd een verklaring zouden zijn voor de heftige kritiek. Nogal wiedes dat iemand kritiek krijgt vanwege standpunten, maar ook dat treft niet de kern van de casus George Soros. Het frame van de traditionele media was dan ook beperkt en leek vooral een poging om criticasters van Soros weg te zetten als ultrarechtse gekken. Maar wat kan er dan wel worden gezegd?
De kern in deze is niet de achtergrond of de standpunten van Soros. Ook niet zijn vette portemonnee. De kern is dat er een persoon rondloopt die de Europese bevolking blootstelt aan attitudeprogramma's met twijfelachtige uitwerkingen. De watte? Nou, dat zijn strategische communicatiecampagnes (vaak van meerdere jaren) bedoeld om de houding van grote groepen mensen tegenover een specifiek sociaal gebeuren te beïnvloeden. De instrumenten hiervoor zijn talrijk en het is een beproefd middel. Uiteindelijke doel is vaak gedragsverandering. bijvoorbeeld het stimuleren te stoppen met roken of in het geval van Soros: bijdragen aan D66/GroenLinks denkbeelden onder de bevolking.
Maar niet alleen Soros bedient zich van dit instrumentarium om politieke invloed te kopen. Ook de Amerikaanse Steve Bannon weet hoe je dergelijke campagnes organiseert. Dit is dus niet een issue van links versus rechts, maar een iets tussen mensen met de middelen dergelijke campagnes te organiseren en mensen die dergelijke middelen niet hebben. De gewone man dus. Die gewone man moet ondertussen zijn leven wagen om een simpel sinterklaasfeest te verdedigen tegen een hetze aangevoerd door o.a. de Open Society Foundation. Want Soros heeft wel degelijk invloed op het ontstaan van dergelijke 'discussies over Zwarte Piet'. Nou ja discussie?
Bewustwording bij de burgerbevolking van het feit dat hún maatschappelijk debat op dergelijke manieren wordt gekaapt zou een stap in de goede richting zijn. Het sociaal constructivisme of 'social engineering' bestaat overduidelijk.
Daarom ben ik vooralsnog ambivalent tegenover de nepnieuws-campagne, die het kabinet ten tijde van de verkiezingen wil organiseren. Een uitgelezen kans. Wederom(!), om de burger iets te vertellen over waarheidsvinding en de invloed van lieden als Soros en Bannon.
Maar of het zover mag komen onder auspiciën van D66-minister Kasja Ollongren moet nog blijken, want zij profiteren natuurlijk van rijke filantropen (lees opiniemakers), die globalistische D66-riedeltje de ether insturen.
In plaats daarvan sprak de media dus met een gespleten tong. Waarom eigenlijk? Goede vraag, wellicht omdat zij weten dat zij deel uitmaken van dergelijke attitudeprogramma's door klakkeloos persberichten te knippen-plakken of door mee te werken aan EU-programma's, die beogen de publieke opinie te beïnvloeden? Want, als je laakbaar bent houd je natuurlijk liever je mond. Overigens is dit artikel ook bedoeld om uw houding tegenover de traditionele media te beïnvloeden. Is dat gelukt?
