Wat is er mis met Greenpeace?

Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler

Onlangs sprak ik een ouder echtpaar bij de koffie. Het gesprek kwam op Greenpeace, waar zij lid van zijn. Ze waren nogal onthutst over de werkelijke gang van zaken rond GP. Ik heb per e-mail het e.e.a. op een rijtje gezet voor hen.

Lieve mensen,

Het is niet mijn bedoeling om het tapijt onder jullie weg te trekken. Ik bewonder jullie openheid voor een andere mening, iets wat weinigen van de allersterksten van leeftijd, waartoe jullie behoren!!, is gegeven. Een mentale flexibiliteit die zelfs vele jongeren niet is gegeven. Zoals jullie vroegen wil ik jullie mijn bedenkingen niet onthouden. Ik vrees namelijk dat de werkelijkheid minder nobel is dan van GP gedacht. Hieronder geef ik een samenvatting van mijn bezwaren.

Na 1986 heeft Greenpeace (GP) de wetenschap verlaten, omdat er sprake was van een existentiële crisis: GP had zichzelf overbodig gemaakt doordat de milieuproblemen feitelijk waren opgelost, al blijft de rol als milieuwaakhond essentieel, maar niet meer dan dit.

De oplossing voor deze crisis was het creëren van niet bestaande problemen, deze tot bedreigende proporties op te blazen en ze met behulp van marketingbureaus aan de man te brengen. Deze tactiek geldt tot op de dag van vandaag. Het recept is onverbiddelijk: GP plukt een niet bestaand probleem uit de lucht en vraagt vervolgens: bewijs maar dit het niet zo is. Goed voor jarenlange juridisch touwtrekkerij, eindeloze onderzoeken en gratis media-aandacht.

Deze tactiek betreft ook het marketen van alarmisme. Opvallend is het verzet tegen de energiebronnen die de komende generaties van energie kunnen voorzien, zoals schaliegas en kernenergie (thorium met name) omdat de goedkope en CO2-vrije kernenergie de hedendaags gepropageerde energietransitie teniet doet en hiermee het bestaansrecht van GP teniet doet.

Door het verzet tegen fossiele brandstof krijgen mensen in de ontwikkelingslanden geen toegang tot grootschalige goedkope energie i.c. elektriciteit.

Het is een economisch gegeven dat deze toegang leidt tot meer welvaart. GP blokkeert dit. Thans zijn hierdoor miljoenen vrouwen en kinderen gedwongen eten te koken op houtvuur (met ontbossing als gevolg) in hutten. Dit kost jaarlijks meer dan 1,2 miljoen vrouwen en kinderen het leven door longaandoeningen.

GP heeft belang bij het in standhouden van de inmiddels weerlegde AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte opwarming) om leidend te blijven in het debat en de politiek haar wil op te leggen. Het strategische doel is de bestaanszekerheid van GP te waarborgen. Het ondemocratisch tot stand gekomen Nationale Energieakkoord is hier een voorbeeld van. De kosten werden bovendien aanvankelijk gesteld op € 9 miljard, maar moesten na blootlegging van opzettelijk onjuiste informatie bijgesteld worden naar € 18 miljard. Ook dit is onjuist omdat deze kosten neerkomen op ca. € 130 miljard zoals de Groene Rekenkamer al in juli van het vorige jaar berekende voordat anderen ook dit bedrag langs andere wegen bevestigden.

GP verspreidt desinformatie over de stand van de ijsberenpopulatie, het ijs op de Noord- en Zuidpool, de zeespiegelstijging en de verzuring van de oceanen. Dit alles wordt door de meetreeksen van de afgelopen decennia weersproken. GP is dus geen betrouwbare partner bij het tot stand komen van het overheidsbeleid op het gebied van de huidige energietransitie.

GP verspreidt desinformatie over genetisch gemodificeerde (GM) voedingsgewassen. GM is een veel minder risicovolle vorm van plantenveredeling dan de klassieke. GP probeert al jaren Golden Rice tegen te houden wat tot de dood of blindheid van honderdduizenden kinderen per jaar in Z-O-Azië leidt.

De banaan, basisvoedsel voor zeker 400 miljoen mensen, wordt ernstig bedreigd door 2 ziekten. Er wordt d.m.v. genetische modificatie getracht deze mogelijke catastrofe het hoofd te bieden. GP bewaart echter uiterste terughoudendheid in dezen, omdat zij nu weet dat elke actie tot grote reputatieschade zal leiden nu o.a. de WHO zich tegen GP heeft gekeerd.

GP heeft 30 jaar lang de toepassing van DDT tegen malaria tegengehouden waar thans de WHO stelt dat DDT, bij zorgvuldige toepassing, ongevaarlijk is. Elk jaar stierven er 1 miljoen, voornamelijk kinderen, nodeloos aan malaria door dit verbod.

GP heeft eind vorig jaar  in Rusland het zeerecht geschonden alleen omwille van publiciteit.

GP heeft geprobeerd in Fukushima de omvang van de evacuatie te vergroten. Bij dit ongeluk zijn 0 doden, ik herhaal NUL, door straling gevallen. Bij de evacuatie vielen 3.700 doden wegens stress. GP had met haar actie een evacuatie willen uitlokken van een 25-voud. Let wel dat bij de chemische ramp in Bhopal in India destijds 2.000 doden vielen en 50.000 slachtoffers. Is er thans een van overheidswege een feitelijk stilleggen van chemische industrie zoals bij het toepassen van kernenergie?

Wat betreft Tsjernóbyl heeft de WHO GP op de vingers getikt over het aantal hypothetische doden door kanker.

GP is selectief in haar acties betreffende kern- en chemisch restafval. Dit vanwege de halfwaardetijd van kernafval i.t.t. de laatste. Dit is meten met twee maten louter om het strategische doel van GP’s bestaanszekerheid te waarborgen. Chemisch afval vervalt echter nooit. In een mijn in Duitsland ligt chemisch afval genoeg om de wereldbevolking ettelijke malen uit te roeien. Dit afval wordt nog steeds per trein aangevoerd. Ik heb nog nooit GP zien demonstreren bij deze transporten. De chemische industrie speelt immers geen rol bij de gepropageerde ‘duurzame’ energietransitie. Jaarlijks vallen er ca 3.000 doden door niet nucleair gerelateerde brandstofwinning en exploitatie van kolen. De WHO en de VN schatten het aantal doden per jaar door kernenergie na 60 jaar toepassing op 1 dode/jaar met als piek de 58 brandweerlieden van Tsjernóbyl die door onverantwoord optreden van overheid de dood werden ingejaagd.

De Noordpool is niet kwetsbaarder dan elk ander ecosysteem. In het jargon van GP duiken steevast de adjectiva kwetsbaar Noordpoolgebied, gevaarlijke zeespiegelstijging, met uitsterven bedreigde ijsbeer, catastrofale opwarming en Frankensteinvoedsel op vanwege het commercieel geïnspireerde doel ongefundeerde angst in te boezemen ten eigen bate.

Persoonlijk beschouw ik het optreden van GP in het bijzonder en dat van de milieubeweging in het algemeen als laakbaar en even onverantwoord als het optreden van de overheid in Tsjernóbyl destijds. Er is gegronde rekenkundige reden om te kunnen vaststellen dat de thans door de milieubeweging gepropageerde energietransitie funest zal uitwerken op de mondiale economische ontwikkeling, zeker voor de ontwikkelingslanden, en geen oplossing biedt voor het energieprobleem wanneer dit zich zal aandienen. Hier zal de komende generatie niet bij gebaat zijn wat dan ook in strijd is met de Brundtland–definitie inzake duurzaamheid.

Naar mijn mening bestaat er concluderend gegronde reden om te twijfelen aan de, morele, integriteit van de milieubeweging in het algemeen en Greenpeace in het bijzonder. Of dit voortkomt uit een blind geloof, kan ik niet beoordelen. Wel constateer ik het gebrek aan feitelijke onderbouwing van hun argumentatie, iets wat verlangd mag worden van een organisatie met een dergelijke invloed binnen ons democratisch bestel. De burger/belastingbetaler/donateur heeft immers recht te weten waaraan zijn of haar afdragen worden besteed. Ik concludeer dat dit thans niet het geval is.

Dit is mijn visie.

Groet,  Jeroen

Aldus Jeroen Hetzler.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.