American Hustle: Back to the 70s

 

American Hustle is de verfilming van het “Abscam”-schandaal, een sting-operatie van de FBI waarbij eind jaren ’70 met behulp van een Arabische loksjeik politici op corruptie werden betrapt. De ambitieuze agent Richie DeMaso, gespeeld door Bradley Cooper, rekruteert hiervoor de diensten van het oplichtersduo Irving Rosenberg (Christian Bale) en Sydney Prosser aka Lady Edith Greensly (Amy Adams).  De film focust op hoe Rosenberg en Prosser zich uit de greep van zowel de Feds als van de maffia proberen te ontworstelen.

Regisseur David O. Russell (bekend van The Fighter en Silver Linings Playbook) heeft in American Hustle de beschikking over een cast om van te watertanden. Naast Bale en Cooper (de sterren uit deze twee eerdere films), zien wij Jeremy Renner (The Hurt Locker) als Carmine Polito, de goedbedoelende burgemeester van de aan lager wal geraakte stad Camden in New Jersey en spil in het corruptieschandaal, Robert DeNiro als Viktor Tellegio (in werkelijkheid Vincent Alo, de rechterhand van maffiabaas Meyer Lansky) en zelfs topkomiek Louis C.K.

De meeste opvallende acteerprestatie in dit sterrenensemble komt van Jennifer Lawrence, op dit moment Hollywoods onbetwiste Wonder Woman. Lawrence speelt de emotioneel instabiele vrouw van oplichter Rosenberg. Als zij haar man quasionbedoeld aan de maffia verraadt, gebruikt zij haar passief-agressieve logica om hem ervan te overtuigen dat dit om zijn eigen bestwil was en als zij haar “science oven” (een van de eerste magnetrons) opblaast met aluminiumfolie is dat de schuld van de wetenschap. Lawrence bewijst in American Hustle dat zij niet alleen frisse meiden uit de Midwest kan spelen (zoals in Winter’s Bone en The Hunger Game), maar zich ook met het grootste gemak staande houdt tussen het geweld van de grote kanonnen in het New Yorkse joods-Italiaanse maffiamilieu (en is daarmee mijn Oscartip voor beste vrouwelijke bijrol).

Bradley Cooper slaagt daar aanzienlijk minder in en dat is jammer want met een glansrol in Silver Linings Playbook, leek zijn overstap van comedy en actiefilms naar het serieuze acteerwerk geslaagd. Agent Richie DeMaso is het minst geloofwaardige personage in American Hustle, waarbij het natuurlijk de vraag is of dit komt door Coopers overacting of omdat de makers van de film zijn personage precies zo overdreven voor ogen hadden.  Hoe dan ook, het is ondenkbaar dat een superbureaucratische organisatie als de FBI ooit zo’n loose cannon serieuze verantwoordelijkheid zou geven.

Maar de absolute ster in American Hustle zijn de jaren ’70: de muziek, de kostuums en vooral het haar van de acteurs (het permanentje van Cooper, de comb-over met toupet van Bale en de Elviskuif van Renner zullen lang op uw netvlies blijven hangen) eisen contant de aandacht van de kijker. Dat is aardig, maar het leidt vaak de aandacht af van het verhaal, zoals dat bijvoorbeeld in het veel spannendere en meer realistische Donne Brasco uit 1997 niet het geval is. American Hustle is larger than life, maar overdrijft en dreigt soms een karikatuur te worden. Daarom kan de film niet tippen aan klassiekers als GoodFellas of Casino. Regisseur David O. Russell laat zien nog niet het niveau van Martin Scorsese te halen, maar eerlijk is eerlijk, dat lukt de oude meester zelf ook al een tijd niet meer.