Wat een zelfkastijding! Greta Thunberg en Randstedelijke verslaving aan schuldgevoel

Selina voelt zich schuldig. Niet omdat ze zo'n slecht mens is. Nee, ze zoekt van alles op om zich schuldig over te voelen. Door middel van documentaires en 'awareness'-campagnes opent ze vrijwillig allerlei deuren naar organisaties die haar vertellen dat ze slecht bezig is.

De Amsterdamse heeft waarschijnlijk nog nooit een koe aangeraakt, maar de documentaire Cowspiracy op Netflix heeft ervoor gezorgd dat ze geen vlees meer eet, want: 'oh oh oh, het effect op de planeet! En zielig!'

Toen ze dat vegetariër worden eenmaal een beetje onder de knie had, was het tijd voor een nieuw schuldgevoel en vroeg ze zich af: 'Welke kledingmerken zijn eigenlijk slecht?' Het antwoord was wederom vrij snel te vinden. Het schuldgevoel was weer terug.

Maar ze krijgt inmiddels zóveel nieuws binnen, dat het haar bijna niets meer doet. Help! Gelukkig is er voor haar de 16-jarige Greta Thunberg, die haar eraan helpt herinneren dat haar leefstijlkeuzes er wél toe doen, want álle beetjes helpen! Ze hoopt zelfs op een nieuwe religie: 'het Gretanisme'. Hahaha! En zo kan ze tóch een beetje haar schuld- en deuggevoel blijven houden terwijl ze praktisch geen effect heeft op de problemen die ze signaleert. Sterker nog:

Deze zinnen leggen het probleem van het deugen perfect bloot. Het gaat haar niet echt om een oplossing, die mogen anderen verzinnen. Zij wil gewoon haar schuldgevoel afkopen met wat makkelijke levensstijlkeuzes en daarna lekker naar Bali op vakantie. Voor een echte oplossing is zij niet de aangewezen persoon, daar heeft ze ook helemaal geen tijd voor. Maar dit zijn wel de types die doodleuk voor een verplichte warmtepomp stemmen en voor duurder vlees zijn. Als China vervolgens een nieuwe kolencentrale opent, dan is dat jammer maar buiten hun invloedssfeer. Maar je kunt nog steeds een preek verwachten wegens je biefstukje.