Wanbeleid COA werkt helemaal averechts: geen asielzoeker piekert erover te werken

Het beleid van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers, verantwoordelijk voor de opvang en integratie van asielzoekers, zorgt er al tijden voor dat asielzoekers allesbehalve willen werken.

Nee, het COA komt niet vaak positief in het nieuws. Het schandaal rondom de toenmalige directrice Nurten Albayrak die een "angstregime" zou leiden staat bij iedereen nog op de netvliezen. Gemeenten willen geld zien van de organisatie, nadat ze - dikwijls tegen de wil van hun eigen burgers in - peperdure asielzoekerscentra moesten bouwen die vervolgens niet gebruikt werden. Nu blijkt, zo meldt de Volkskrant vrijdagochtend, dat ook asielzoekers niets opschieten met het beleid van het COA.

Het COA heeft namelijk een regel die sterk aan de bijstandsregels doet denken. Asielzoekers hoeven in principe niet zelf bij te dragen aan hun opvang: dat komt allemaal ten koste van de belastingbetaler. Wanneer een nieuwkomer echter betaald werk vindt, moet hij gaan meebetalen aan deze opvang. In principe klinkt dat als een logische maatregel: wie geld heeft, moet dat ook investeren in zijn eigen onderhoud. Helaas heeft het COA de te betalen bedragen zó hoog vastgesteld dat het voor de meeste mensen simpelweg geen zin heeft om te gaan werken: in sommige gevallen zouden ze slechts 196 euro per maand beter af zijn, wat voor een grote groep kennelijk niet genoeg motivatie is om de handen uit de mouwen te steken. Het resultaat? Grote aantallen die wel mogen werken, maar geen reden zien om dat te doen.

De schuldkwestie is daarbij niet eenduidig te beantwoorden. Die ligt namelijk bij beide partijen. Asielzoekers zouden zich eigenlijk moeten schamen dat zij, ondanks de lage netto-winst, niet bereid zijn om aan de slag te gaan. Nee, voor hen verandert er weinig als ze gaan werken - als je 196 euro überhaupt echt weinig kunt noemen - maar wat ze niet beseffen is dat er voor de samenleving wel degelijk wat verandert. In plaats van dat Nederlands moeten opdraaien voor hun levensonderhoud, hebben zij de kans om dat zelf, in ieder geval gedeeltelijk, te doen. En ja, ik vind dat je dat wel verschuldigd bent aan het land dat bereid is jou op te vangen, zelfs als je er zelf niet heel erg beter van wordt.

Toch valt ook het COA het één en ander te verwijten hier. Niet zozeer omdat ze asielzoekers vragen om mee te betalen - de logica daarachter heb ik immers net zitten verdedigen - maar wel omdat ze geen stok achter de deur hebben. Want, zoals ik eerder al zei: dit gaat precies zoals met de bijstand. Ook daar hebben mensen geen stimulans om iets met hun leven te gaan doen, omdat ze die bijstand toch wel blijven ontvangen als ze dat niet doen. Immigratie kan op lange termijn maar op één grond succesvol zijn, en dat is de voorwaarde dat mensen die hier komen ook echt wat bijdragen aan hun gastland, en dat doen ze niet door netto-ontvanger te zijn van belastinggeld. Verplicht deze mensen dan ook om hier aan de slag te gaan - anders is er helaas geen andere conclusie mogelijk, dan dat er voor hen hier geen plaats is te vinden.