De toonaangevende Amerikaanse zakenkrant The Wall Street Journal luidt de noodklok over de toestand van de Nederlandse economie. Men vreest voor een langdurige stagnatie. Gewezen wordt op het afnemend consumenten vertrouwen, de tot recordhoogte oplopende werkloosheid en problemen met de huizenmarkt. Luidt deze Amerikaanse klok terecht of is zij overdreven? Helaas luidt de WSJ terecht de noodklok. De Nederlandse economie staat er inderdaad slecht voor, en wat erger is, de vooruitzichten zijn bij ongewijzigd beleid méér dan dramatisch te noemen.
Dat geldt niet alleen voor het lage consumentenvertrouwen (het kabinet Rutte-Asscher doet er ook alles aan om dit verder de put in te praten, maar dat terzijde), dat geldt ook voor het -onnodig- verplaatsen van hooggeschoolde arbeid richting Oost-Europa of andere plaatsen in de wereld. Héél kortzichtig. Dat geldt voor het afbreken van de middenstand door lastenverhoging en overmatige regeldruk. Dat geldt voor wanbeleid ten aanzien van de woningmarkt, arbeidsmarkt, onderwijs en zorg. Op vrijwel alle relevante terreinen van de economie en samenleving schiet de kleiduiven brigade van Rutte en Samsom levensgrote bokken.
En daarom is die noodklok terecht.
Een citaat uit het stuk:
"Data released late last week highlight the problem. Unemployment rose to 6.8% in June, statistics bureau CBS said, using a definition of the International Labour Organization. Consumer sentiment, which has been depressed for years, deteriorated again in July, it said. CBS said on Friday that household spending fell 1.8% on an annual basis in May and has declined for two years. Car sales in particular were down, but sales of clothing, home furnishings and domestic appliances and household products were also sharply lower. The Netherlands' economic woes are largely homegrown. Since house prices started falling in 2008, households have cut spending to pay down mortgages. Meanwhile, their finances were further stretched by austerity-driven tax increases, rising unemployment and pension cuts.
Economists see no quick way out. The Netherlands suffers from a so-called balance-sheet recessionone characterized by high debt levels that prompt households to save rather than spendand they are usually longer and more severe than the average cyclical downturn."
Onderstaande grafiek spreekt boekdelen:
Dat liegt er niet om en de krant waarschuwt er terecht voor dat ons land haar triple A status dreigt te kunnen gaan verliezen (met alle negatieve rentekosten consequenties vandien). Analisten van Nordea zeggen over Nederland:
"A long balance-sheet recession with various rounds of austerity measures, increasing austerity fatigue, typically leads to fiscal slippageand fiscal slippage is a typical reason for downgrades."
Rutte, Samsom, diens financiële rechterhand Dijsselbloem, het hele Nederlandse kabinet brengt ons land gevaarlijk dicht bij de financiële afgrond. En dat alleen, omdat Brussel dit dicteert. Rutte heeft -met instemming van de meerderheid van het parlement- onze financiële zelfbeschikking, het parlementaire budgetrecht, weggegeven aan Brussel en ons land is niet langer baas over ons eigen geld.
Toenemende staatschulden, toenemende belastingen, toenemende werkloosheid, maar afnemende economische groei, afnemend vertrouwen en afnemende bedrijfswinsten. Geen sector die nog groeit in Nederland. Of wacht, toch nog één: die van de voedselbanken...
Klik hier voor een overzicht van mijn columns en volg mij hier op Twitter. 
