Wakker worden

Sporters, de soldaten van Oranje in de eenentwintigste eeuw. Ze worden door de koningin na hun Olympische titels of wereldtitels geëerd met een telegram en een ridderorde. Ze zijn zelfs zo belangrijk dat ze als symbolen van macht en kracht worden meegenomen op handelsmissies. Wat een prachtig eerbetoon van de staat. En toch worden deze oranjehelden door diezelfde staat in de steek gelaten en dat alles vanwege een levensovertuiging, het zijn van een sporter. Ja, een levensovertuiging want om al die ontberingen te ondergaan moet je geloven, geloven in je sport en jezelf!

Wat is er aan de hand? Een sporter is een mens met rechten zoals u en ik, maar deze worden hen ontzegd. De nieuwste flagrante schending van het antiwerelddopingagentschap (WADA) is de nachtelijke controle. Niemand die er in het parlement om maalt. Nee. Ook Femke, Job of Emiel, die zo bezorgd zijn om de materiële gelijkheid van onze minderheden in Nederland niet! Het WADA heeft verstrekkende mogelijkheden, ze dwingen de atleet tot een dagelijkse terbeschikkingstelling van een uur.

[caption id="attachment_108592" align="aligncenter" width="240" caption="Danny Nelissen"][/caption]

Iedere atleet in Nederland moet bij het antidopingagentschap een tijdslot aangeven waarop hij op dat moment verblijft en mag daar niet vanaf wijken. Hoezo privacy en vrijheid? De ‘doping cops’ kunnen zonder wettelijke opsporingsbevoegdheid het huis van de atleet binnendringen en hem naakt en in het bijzijn van ‘vreemden’ tot afname van bloed en urine dwingen. Hoezo legaliteit? Dat zou iedere officier van justitie wel willen, gooi het Wetboek strafvordering maar weg! Het gaat hier om controles buiten competitie en verondersteld dat hij iets verkeerds gedaan heeft en iets verkeerds aan het plannen is. Hoezo onschuldpresumptie?

Een atleet kan zijn rechten niet laten gelden zoals u en ik. Bij drie weigeringen - inroepen van zijn rechten - is hij positief omdat hij niet meewerkte. En toch leeft hij in een rechtsstaat waarin de erkenning en implementatie van fundamentele rechten een gekoesterd goed is, thans als je geen atleet bent! Op de atleet is geen art. 10 van onze Grondwet van toepassing, alsmede art. 8 van het Europese Verdrag tot de bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM). Wie beschermt de sportende minderheid in dit land en daarmee hun nachtrust en hun fundamentele rechten? Lijkt me wel iets voor iemand die in de actualiteit staat betreffende de gelijkheid van mensen, iemand met een dubbel paspoort en sport in haar portefeuille.