Waarom vallen er zoveel Palestijnse burgerdoden?
Ik geloof niet in der ewige Jude.
In de jongste oorlog tussen Israël en Gaza, vallen onwaarschijnlijk veel meer doden aan Palestijnse dan aan Israëlische zijde. Maar waarom is dat zo, of specifieker: waarom vallen er zoveel Palestijnse doden?
De meeste media zijn niet bijzonder geïnteresseerd in die vraag, die doen op zijn best als de NRC vandaag.
Berichtgeving over Israëliërs en Palestijnen die met elkaar vechten levert altijd kritiek op. De één vindt de stukken pro-Israël, de ander pro-Palestina. Wat we vandaag proberen te doen, na een week waarin vooral over de vliegramp was te lezen, is zo objectief mogelijk laten zien wat er de afgelopen tijd gebeurde in Israël en Gaza.
Vervolgens krijgen we een scorebord van doden te zien. Dan heb je niet helemaal begrepen wat objectiviteit is. Niet dat de term te vangen is in een simpele definitie of gemakkelijk verkrijgbaar is, maar het probleem met de NRC-aanpak is dat het veronderstelt dat feiten uit zichzelf spreken. Dat doen ze niet.
Voorbeeld: de Britten en Amerikanen hebben tussen 1940 en 1945 een half miljoen Duitsers (voornamelijk burgers) gedood tijdens luchtbombardementen op Duitse steden. De Duitsers hebben nauwelijks Amerikaanse burgers gedood. Die cijfers zeggen weinig over de vermeende Amerikaanse agressie, want de waarom-vraag ontbreekt. Waarom deden de Amerikanen en Britten wat ze deden? Feiten dienen binnen een verklarend kader gepresenteerd te worden, als er tenminste objectiviteit nagestreefd wordt.
Daarom moeten we ons ook afvragen waarom er zoveel Palestijnse doden vallen, in plaats van een 'objectief' lijstje te presenteren. Israël weet dat iedere burgerdode aan Palestijnse kant er voor de rest van de wereld één te veel is. Iedere Palestijnse dode is het verliezen van een PR-slag. Zo bruut simpel is het. Israël heeft de internationale media niet mee en kan zich dus helemaal geen Palestijnse doden permitteren. Maar waarom gebeurt het dan?
Israël waarschuwt bewoners van gebieden die zullen worden aangevallen middels flyers en tekstberichten. Ze hopen zo doelen uit te schakelen zonder burgerdoden. Het werkt niet of niet voldoende. En laten we eerlijk zijn; vanuit PR-oogpunt is er maar één partij die baat heeft bij Palestijnse doden en dat is Hamas. Er is voldoende bewijs dat Hamas opzettelijk arsenalen in scholen en ziekenhuizen inricht en van daaruit ook vecht.
Maar kan dat alle doden verklaren? Is het IDF uitermate agressief, of zijn de Gazanen gewoon gruwelijk eigenwijs door Hamas te steunen en niet te vertrekken als Israël waarschuwt voor een aanval? Dat zijn vragen die we eerst moeten proberen te beantwoorden, desnoods vanuit pro-Palestijns of pro-Israëlisch perspectief, voordat we lijstjes gaan maken met slachtoffers. Anders speel je gewoon mee in een PR-oorlog die Israël zeker verliest. Weg objectiviteit.
Lees ook