De Grote Overheid moet hoe dan ook in stand blijven. Dan uw oude dag maar opofferen. Dat vinden VVD en PvdA tenminste.
De crisis verdiept zich. Van pure armoede weten de regeringspartijen niet meer waar het geld vandaan moeten halen om hun hobby's te financiëren.
Nou ja, dat is niet helemaal waar. De sociaaldemocraten en 'liberalen' (kuch, kuch, ahem) hebben namelijk een héél grote spaarpot ontdekt; een pot die ze zoveel kunnen plunderen als ze willen omdat de bevolking er toch pas achterkomt wat dit betekent als het al veel te laat is.
Ik heb het dan natuurlijk over de pensioenspaarpot, die met een waarde van meer dan 1000 miljard euro een makkelijk gekozen slachtoffer is van de grijpgrage vingertjes van de staat.
U kunt het sociaal akkoord
hier (pdf) op uw gemak even doorlezen. Doen wat dan ziet u maar weer eens dat het akkoord volstrekt nergens op slaat. Vreemd genoeg zal u daar echter niets in lezen over de pensioenen. Die worden alleen behandeld in een geheime bijlage.
En wat blijkt uit deze bijlage bij het sociaal akkoord (dat niet onderhandelbaar is en dat de regering niet wil laten doorrekenen)? De pensioenpot wordt binnenkort op grandioze wijze geplunderd om hypotheken en kredieten te verlenen aan het MKB. Normaal gesproken doen de banken dat, maar die hebben op dit moment blijkbaar zo weinig vertrouwen in de economie dat ze de hand nog steeds op de knip houden. Ja, ondanks alle 'investeringen' en bailouts van de staat.
Dat is natuurlijk erg voor uw pensioen, maar het verhaal is nog lang niet af. VVD en PvdA hebben namelijk nog meer afspraken met elkaar gemaakt over uw oudedagvoorziening:
1. Per 1/1/2014 mag je nog maar pensioen opbouwen dat op je 67e ingaat (was 65).
2. Het maximale opbouwpercentage daalt tot 1,75% per jaar (was 2,25% per jaar), waardoor het gemiddelde pensioen nauwelijks 50% van het laatstverdiende salaris zal zijn.
3. De pensioenopbouw mag alleen tot 100.000 inkomen per jaar. De plannen om dat bedrag te verlagen zijn al klaar.
Wat dit betekent? Nou, minstens 30% lagere pensioenopbouw voor jongeren bijvoorbeeld.
De Kamer vroeg eind 2012 met 150-0 een doorrekening middels
de motie-Buma (pdf). Die doorrekening had er op 1 april moeten zijn, maar het parlement wacht er nog steeds op.
Normaal gesproken zou je dat natuurlijk bijzonder vreemd vinden, maar bij het kabinet Rutte II is het de normaalste zaak van de wereld. De heren Rutte en Dijsselbloem hebben doorrekeningen namelijk geheel afgeschaft. Waarom zou je immers willen weten wat voor effect je beleid heeft? Daar komen alleen maar ongemakkelijke vragen van!
Verder wil de regering de rekenrente stabieler en hoger maken. Dat betekent dat de pensioenfondsen straks een verwacht rendement van drie procent mogen inboeken als de rente op staatsleningen twee procent bedraagt. De regeringspartijen zullen denken: van vooruitschuiven is een politicus nog nooit slechter geworden.
Het ergste van dit alles? Het is alles behalve de eerste keer dat de pensioenen eraan moeten geloven. Zo verlaagde de regering de ABP premies richting nul in de jaren 80, waardoor er 'opeens' miljarden 'vrij kwamen' om
weg te gooien te investeren. Vervolgens plunderden bedrijven de pensioenfondsen nog maar eens in de jaren 90. Er zijn allerlei kamermoties ingediend om te achterhalen wat de schade daar precies van is (
zie dit voorbeeld van Kamerleden Klaver, Koolmees, Omtzigt, Ulenbelt, Van den Besselaar, Vermeij, pdf), maar de regering houdt die lastige boot af door
vol te houden (pdf) dat het onmogelijk (en natuurlijk vooral ook ongewenst) is om het verleden op adequate wijze te onderzoeken. Daarom verwierpen VVD, PvdA en D66 (!)
een motie (pdf) van CDA'er
Pieter Omtzigt over deze materie.
Ach, waarom zou je ook willen uitzoeken wat er precies gebeurd is met tientallen miljarden pensioengeld? Die ouwe koeien, daar heeft niemand iets aan!
De pensioenen worden dus voor de zoveelste keer geplunderd. Niet omdat dit 'goed' zou zijn voor u en mij, maar puur en alleen omdat het Rutte in staat stelt zich een paar maanden langer 'premier' te mogen noemen. Hoe meer informatie naar buiten komt over het sociaal akkoord, hoe asocialer het blijkt te zijn.