'Vrouwen: vraag je af hoe sexy je je kleedt, zonder mannen te veel uit te dagen'

Ian Buruma heeft de Gouden Ganzeveer gekregen. Van harte gefeliciteerd! Het probleem is echter dat niemand echt goed weet waarom hij die prijs gekregen heeft.

Voor mensen die hem niet kennen even een korte introductie: Ian Buruma, is een beetje tragische columnist bij NRC. Zijn weinig boeiende stukjes gaan meestal vergezeld van een tragische foto. Hij is onlangs nog tragischer geworden, want in de VS is hij ontslagen als hoofdredacteur van The New York Review of Books. Zielig!! Ontslag volgde na zijn interview met de populaire Canadese radiopresentator Jian Ghomeshi in 2014, beschuldigd van seksueel geweld tegen een twintigtal vrouwen. Wegens gebrek aan bewijs is hij vrijgesproken in een strafzaak. De centrale vraag was wat er gebeurt met een vrijgesproken man die in de publieke opinie gezien blijft worden als dader. Ze blijven het mikpunt van social media, waardoor de beschuldigde volgens de publieke opinie moet verdwijnen. Dat kun je niet zeggen, meenden jonge redacteuren. Buruma’s artikel met die strekking viel dus niet goed.

Buruma:

Buruma blijft besmet door deze affaire. De columnist wijst op het onterecht aanwenden van macht in een beweging, in dit geval een vrouwenbeweging. De reactie op zijn artikel verschaft een inkijkje hoe de idiotie bij jongeren heeft toegeslagen en hoe bedenkelijk de vorm is die het heeft aangenomen. Kritiek is blijkbaar niet mogelijk.

De kwestie is dat mannen (en vrouwen) hun handen thuis dienen te houden, zich hoffelijk gedragen en zich bewust moeten zijn van hun gedrag. Vrouwen zullen zich moeten afvragen hoe sexy zich te kleden onder welke omstandigheden, zonder mannen te veel uit te dagen maar zonder te vervallen in de vormeloosheid van sommige seksegenoten. Verval niet in puriteins. In een zakelijke omgeving zullen vrouwen vooral moeten opvallen door inhoud in plaats van uiterlijk.

Bij de jongere dames, het middenkader, zie ik vaak het omgekeerde. Persoonlijk maak ik er geen bezwaar tegen, maar ik constateer het alleen maar.

Aanranding is veelal moeilijk te bewijzen omdat er (meestal) geen getuigen zijn. Niemand wordt immers uitgenodigd om eens te komen gluren bij de aanranding. Zodat bij “vrijspraak bij gebrek aan bewijs” de vermeende dader toch besmet blijft.

Opvallend is dat de ultra politiekcorrecte Buruma door nóg politiekcorrecteren ontslagen wordt. Tragisch. Nu was Buruma op 28 april in Buitenhof ter ere van zijn Ganzeveerprijs. In die uitzending noemde hij rechtsfilosoof professor Paul Cliteur een “humorloos warhoofd”. Ik heb de eer en het genoegen de heer Cliteur goed te kennen. De twee eigenschappen die Buruma noemt zijn nu net de twee die Cliteur niet bezit. Hij is juist vol humor en ik acht hem de grootste denker van ons land. Ayaan Hirshi Ali noemde hem haar onlangs in Berlijn nog zijn leermeester.

In zijn boek ‘Murder in Amsterdam’ spreekt Buruma vergoelijkend over de moord op Theo van Gogh. Je moet maar durven! Cliteur had daar (terecht) kritiek op, en Buruma pakt hem dus terug in Buitenhof. Wat Buruma nu met de Gouden Ganzeveer moet doen? In z’n achterste steken!